Ford Focus Wagon 1.5 EcoBoost 182 ST-Line

Rigoureuze verandering

Na een uitgebreide facelift waarin Ford bijna alle pijnpunten van de auto aanpakte, bleef het nu uitlopende model een regelrechte publiekslieveling. In Nederland zijn de verkoopcijfers van de auto die in 2012 het levenslicht zag, ook in 2018 nog goed.

Reden voor een rigoureuze breuk met het eerdere design is er dus niet en toch heeft de nieuwe Focus een ander silhouet aangemeten gekregen. Oorzaak daarvan is onder meer de grotere wielbasis, om de inzittenden meer ruimte te geven voor lijf en leden. Om het geheel niet te langgerekt te doen ogen, is er een wulps lijnenspel toegepast. Dat begint al in de neus, waar de langgerekte koplampunits ver doorlopen in de flanken. De nieuwe led-dagrijverlichting heeft iets weg van Volvo's hamer van Thor, maar ze staan de auto erg goed. De grille is groter dan voorheen, maar nog steeds het belangrijkste designelement om te ontdekken dat je met een Ford van doen hebt. De uitgeklopte spatborden doen de auto breder en lager overkomen dan zijn voorganger. De flanken zelf zijn aerodynamisch vormgegeven, wat de auto niet alleen heel strak doet overkomen, maar ook een lage luchtweerstand tot gevolg heeft.

Doordat de lengte met zo'n tien centimeter toeneemt ten opzichte van de oude Wagon, is de testauto meer gestrekt en een stuk langer dan een concurrent als de Hyundai i30 Wagon. De achterzijde loopt rechter af dan voorheen en benadrukken deze lengte. De achterkant is meteen ook het meest anonieme gedeelte van de nieuwe Focus. Als je de logo's wegdenkt, zou zowel de achterkant van de hatchback als die van de station net zo goed op een directe concurrent geplaatst kunnen zijn. Wellicht heeft Ford er daarom wel voor gekozen om de typeaanduiding voluit op de achterklep te plaatsen. Het geeft in ieder geval een statig effect en blijkbaar is de markt er ook naar om niet teveel uit de band te springen als je verkoopsuccessen wilt.