Het interieur
De styling van deze nieuwe IS-serie spreekt meer aan dan de oude generatie. Ook het interieur is een grote stap voorruit gegaan, het straalt klasse uit. Met de sleutel op zak opent de IS250 zich automatisch wanneer je de deurgreep vastpakt. Het starten van de auto vergt overigens ook weinig inspanning: voet op de rem en op de startknop drukken.
Het dashboard ziet er goed verzorgd uit en voelt goed aan. Er zijn fijne materialen gebruikt, de middenconsole is echter van een wat harde soort plastic. De goed afleesbare wijzerplaten geven in het donker -met zijn reeds bejubelde optition-technologie- een mooi wit licht onder de schaduwkap. Het met leder beklede stuurwiel ligt erg prettig in de hand. Hij is kleiner dan je gemiddeld tegenkomt, en iets dunner. Het stuurwiel nodigt echter goed uit om in de zogenoemde ‘kwart voor drie’ positie te sturen. Op het stuur zitten enkele knopjes voor de bediening van radio en telefoon. Ook zit er rechtsonder het stuur de bediening van de cruise control. Hetgeen wat het meest opvalt bij deze uitvoering (met automaat) zijn de schakelflippers aan beide zijdes achter het stuur voor de handbediening. De gereden uitvoering is voorzien van een navigatiesysteem waardoor de lay-out van de middenconsole drastisch wijzigt. De bediening van o.a. de climate control, audioinstallatie, boordcomputer en navigatiesysteem geschiedt door middel van de grote tiptoetsen aan de zijkant van het kleurenscherm. Eenmaal in het gewenste menu werkt het met touch-screen te bedienen systeem kinderlijk eenvoudig. De ergonomie en het bedieningsgemak zijn hierdoor dik in orde.
In deze Business Luxury zijn de stoelen elektrisch verstelbaar waardoor een goede zitpositie gerealiseerd kan worden in combinatie met het in hoogte en diepte verstelbare stuurwiel. De stoelen zitten goed en geven veel steun. Een klein minpunt is de wat korte zitting voor de wat langere bestuurders onder ons. Op de bestuurderszetel plaatsgenomen wordt duidelijk dat over het ruimteaanbod niet mag worden geklaagd. Helaas gooit de voorruit een beetje roet in het eten: die zit vlak voor je neus. Als men de stoel wat ver omhoog heeft ingesteld kijken personen van ± 1.90m en langer al snel tegen de raamlijn aan waarbij de ruimte boven het hoofd ook niet overhoud.
Achterin is het niet bepaald een ruimtewonder, er zijn belangrijke centimeters hoofdruimte opgeofferd voor de mooie daklijn. Ook de beenruimte achterin houdt niet bepaald over. De achterbank zit overigens erg goed door de goed gevormde rugleuning die wel benadrukt dat het achterin het best vertoeven is met twee personen.
De kofferruimte is met zijn 378 liter niet de grootste in zijn klasse. De toegang tot deze ruimte is ook al niet ruim te noemen. Jammer is dat de bank niet in delen neerklapbaar is om de bagageruimte te vergroten, er is alleen een skiluik aanwezig. De beugels die worden gebruikt als scharnier voor de achterklep zijn niet meer van deze tijd.