Praktisch genoeg
Omdat we de Tarraco ook zien als de opvolger van de Alhambra, is het beschrijven van de twee achterste zitplaatsen net zo belangrijk. Het is daarom fijn dat de importeur de testauto van de optionele derde zitrij (945 euro) heeft voorzien, zodat we de achterbank naar voren kunnen schuiven en op de achterste stoeltjes plaats kunnen nemen. De toegang tot die stoeltjes is goed te noemen, zelfs een volwassene met gemiddeld postuur hoeft niet veel moeite te doen om op één van de twee zitjes terecht te komen. We zeggen expliciet zitjes, want op de derde zitrij houd je het als volwassene niet bijzonder lang uit. De zitting is dun en hard, terwijl de hoofd- en beenruimte ook niet overhoudt. Maar de eerlijkheid gebiedt ons te zeggen dat het bij de directe concurrentie niet veel beter gesteld is met het zitcomfort.
Voor jonge kinderen is het overigens een prima zitplek en dan komt de gemakkelijke toegang net zo goed van pas. Met de achterste stoelen in gebruik blijft er niet veel bagageruimte over. Wel is het handig dat de rolhoes in een compartiment onder de vloer kan worden opgeborgen, zodat die de bagage niet in de weg zit. Die bergruimte kun je overigens ook goed gebruiken voor kleinere, losse lading. In een oogwenk klap je de stoeltjes weg in de laadvloer en dan ontstaat er een bewonderenswaardige laadruimte van liefst 760 liter. Je kunt dus alle kanten op met de Seat. Als het je puur om de laadruimte te doen is, kun je de Tarraco als waardig opvolger van de Alhambra zien. Met zeven inzittenden is het meer inschikken dan voorheen, maar door de gemakkelijke toegang en het snelle instellen van de stoelen scoort de SUV toch nog een ruime voldoende.