Honda Civic 1.8 i-VTEC Sport

Perfectionisme

Het vakmanschap en perfectionisme voel je aan de hele auto. Gedownsizede turboblokken hebben tegenwoordig een grote aantrekkingskracht op het koperspubliek en een 'ouderwetse' atmosferische 1.8 heeft de schijn bij voorbaat al tegen. Het blok bestaat al een tijdje en is gedurende de jaren steeds verder geoptimaliseerd. De motor is zeer stil, vibreert niet en loopt zeer soepel. Je zou misschien verwachten dat de 1.8 door gebrek aan beademing 'lui' aanvoelt, maar dat is verre van het geval. Gretig klimt het blok in toeren en vanaf 3.500tpm gaat de naald nog een tik sneller richting de toerenbegrenzer. Voor een vlotte acceleratie is het ook wel noodzakelijk om de motor in de toeren te jagen. Indien je het nieuwe rijden toepast of de 'Eco' knop indrukt zul je weinig capaciteiten van het blok benutten. Jaag de motor dus vooral lekker de toeren in, de boterzacht schakelende zesbak met korte overbrengingen houdt het toerental sowieso al hoog. Bij 50km/h kun je in de zesde versnelling rijden zonder dat de motor gaat bokken. Dat heeft zijn weerslag op de geluidsbeleving en het verbruik bij hogere snelheden. Bij 100km/h draait de viercilinder 2.600tpm, bij 120km/h zelfs 3.400tpm. De beloofde 6,1 liter per 100 kilometer halen wij dan ook niet, maar een gemiddeld verbruik van 6,7 liter mag er nog steeds zijn. Veel downsize motoren doen dat niet beter.
 
Naast de aandrijflijn voelt ook het onderstel doorontwikkeld aan. Met de Civic kun je behoorlijk sportief rijden, zonder dat de auto stoterig of oncomfortabel aanvoelt. Zijn specialiteit is het nemen van bochten. Je kunt de Civic met verbazingwekkend hoge snelheden een bocht insmijten zonder dat de banden ook maar een toon laten horen. Dat is niet alleen leuk, maar schept ook een grote vertrouwensband tussen auto en bestuurder. Vaak heb je het gevoel dat het nog wel een tandje harder had gekund, terwijl je met een andere auto al richting de berm zou glijden. In de verte deed het me denken aan de neutraliteit die ook een Porsche 911 bezit. Ook qua besturing zijn er vergelijkingen te trekken. Rond de middenstand voelt de besturing wat vaag aan, maar eenmaal ingestuurd ontstaat er een directe verbinding tussen stuur een wielen. Dat de stuurbekrachtiging het sturen iets te makkelijk maakt vergeef ik de Honda. Ondanks deze smet op het blazoen is de Civic één van de meest leuk sturende hatchbacks die er op dit moment te koop zijn. Zo leuk zelfs dat je automatisch gaat verlangen naar meer vermogen. Vooralsnog is de 1.8 met 142pk de topmotorisering, wie meer vermogen wenst zal op de Type-R moeten wachten.