Hyundai i40 1.7 CRDI i-Catcher

Te vroeg gejuicht?

De i40 is een auto die nauwelijks gewenning vraagt, je rijdt er zo mee weg. Dat moet ook wel, want de auto moet een zeer breed publiek aanspreken. Dat betekent tegelijkertijd dat de i40 niet helemaal vrij van concessies is, maar daarover later meer. De automatische zesbak is een conventionele automaat met koppelomvormer, dat houdt in dat het motortoerental kan variëren bij gelijkblijvende rijsnelheid. De automaat kiest bij een rustige rijstijl zijn schakelpunten tussen de 2.100 en 2.600 toeren. Je kunt ook met flippers achter het stuur schakelen, de automaat reageert dan behoorlijk vlot, al bewaakt 'ie zijn minimale toerental wel heel strikt. Dreig je na het opschakelen onder de 1.400 toeren te komen, dan is het af en toe even afwachten of de automaat het opschakelcommando ook uitvoert.

In de automatische modus functioneert de bak naar wens, al zou de koppelomvormer wel wat minder dynamisch mogen zijn. Of beter gezegd: zou het motorgeluid wat meer geïsoleerd mogen zijn. De motor heeft het kenmerkende common-rail geluid en dat dringt bij 't accelereren net iets te nadrukkelijk door. Het voorgaande is overigens een gevolg van het stille karakter van de i40. Het onderstel doet zijn werk zonder morren en zonder rammels, kraken en bijgeluiden. En ook de carrosserie geeft geen krimp, evenals het interieur. Het is wel duidelijk dat de i40 oer- en oersolide is, het harde werken van Hyundai werpt ruimschoots zijn vruchten af. En niet alleen van Hyundai trouwens, ook de landgenoten van Hankook zijn er in geslaagd hun banden naar een hoger plan te tillen. De Hankook Ventus Prime's waarmee onze i-Catcher was uitgerust zijn opvallend stil.

Na de eerste paar dagen bekruipt ons toch even het gevoel dat de Hyundai-ingenieurs iets te vroeg gejuicht hebben naar aanleiding van het welslagen van hun ontwikkelingswerk. Zo zie je bij het insturen van de eerste de beste bocht twee kruiskopschroeven in de stuurkolombehuizing zitten. Dat had zo niet gehoeven. Ook moet je na elke start de cruisecontrol en de Lane Keeping Assist opnieuw inschakelen, een tuimelschakelaar was een stuk gebruiksvriendelijker geweest. Of het systeem staat aan, of het systeem staat uit, die keuze is aan de bestuurder, niet aan de auto. In de i-Catcher wordt het dim- / grootlicht symbool weergegeven in het TFT schermpje. Het grootlichtsymbool valt helaas nauwelijks op in het display en tussen alle andere blauwe verlichting, zo rijd je af en toe onbedoeld met 't grootlicht aan. Het zijn weliswaar geen grote onoverkomelijkheden, maar ze vallen wel op in de kwaliteitsauto die de Hyundai i40 is.