Luxe en weelde
In het interieur van de XF zet die luxe en dat exclusieve gevoel zich voort. ’s Avonds bij het instappen (de zit is trouwens vrij laag) worden we verwelkomd door blauw verlichte instaplijsten. Er zijn schitterende materialen gebruikt en de afwerking is gewoon top. Zo is de hemelbekleding van alcantara, het voelt erg fijn aan en oogt chique. Datzelfde geldt voor het leer op en rond het dashboard en in de deurpanelen. Zoals verwacht zitten de in zacht gelooid leren zetels erg prettig en bieden ze veel steun. Wel zijn de zittingen aan de korte kant en ontbreekt een uittrekbare steun voor de knieholtes.
Bij het maken van contact kleurt het dashboard blauw en draaien de luchtroosters je tegemoet. Opvallend is ook hoe gemakkelijk het zich allemaal laat bedienen. De knoppen zitten op logische plekken en via het touchscreen kun je zaken als audio, klimaat en de boordcomputer regelen. Een andere leuke gadget is het openen van het dashboardkastje. Eén druk met je wijsvinger op een softtouch-knopje en het vakje klapt sierlijk omlaag. Het is gewoonweg genieten geblazen in de XF. Dat wordt nog eens versterkt door het audiosysteem van Bowers & Wilkins, al is het verschil tussen geluidskwaliteit van cd (heel zuiver) en radio (wat dof) wel erg groot.
Helaas moeten we ook wat kanttekeningen plaatsen bij het interieur. Zo bekruipt ons voorin een nogal opgesloten gevoel door de brede middenconsole. De instap achterin is door de aflopende daklijn niet echt makkelijk en als je eenmaal heb plaatsgenomen, dan merk je dat je weinig beenruimte hebt, zeker in vergelijking met zijn grootste tegenstrever, de BMW 5 Serie. De kofferruimte doet met 540 liter niet onder voor de concurrentie en is bovenal lekker diep. Met de achterbank omlaag breid je dit aantal zelfs uit tot meer dan 950 liter.