Zuinig
Uiteraard heeft de auto meer in petto dan alleen maar rustig en comfortabel rijden. Wanneer het gas wat steviger ingetrapt wordt, schiet de naald van de snelheidsmeter snel naar hogere waarden, al is de beleving wel wat minder dan de werkelijkheid. Ook in sneller genomen bochten lijkt de XF Sportbrake de inzittenden zoveel mogelijk te willen vrijwaren van de lasten van het gooi- en smijtwerk. Zelfs met een koets die aan de zware kant is, wil de XF ver gaan. Veel verder dan je als bestuurder wil gaan, want de auto vraagt om ontspanning. Een puntje van kritiek bij een wat pittiger rijstijl is de tijd die de automaat nodig heeft voor het kiezen en inleggen van het juiste verzet. De vertraging tussen het wegduwen van het gaspedaal en het inzetten van de acceleratie is net groot genoeg om je eraan te kunnen irriteren. Wie wil, kan de zaken handmatig overnemen of de sportstand van de automaat gebruiken, maar om eerlijk te zijn bleef het bij ons bij een praktische test van de systemen en voldeed de D-stand vrijwel in alle normale situaties prima. Een grote pluim verdient deze 200 pk sterke Sportbrake voor zijn verbruikscijfers. Met 5,9 liter per 100 kilometer haalde hij een prima gemiddelde en week hij relatief weinig af van de fabrieksopgave die net boven de vijf liter zit.