Gemengde gevoelens
Aan de basis van de V40 D2 ligt een 1.6 dieselmotor met 115 pk en 270 Nm. Vorig jaar reden we in de S60 DRIVe (die tegenwoordig overigens ook 'gewoon' D2 heet) nog met diezelfde motor en daarin werd de 1.6 letterlijk te licht bevonden. Dat de V40 bijna 150 kg minder weegt, mag helaas niet baten: ook hier moet het blok flink aan de bak. Onder de 2.000 rpm zit er weinig tot geen fut in, pas daarboven doet de motor wat 'ie moet doen. Heel lang houdt 'ie dat echter niet vol, waardoor je in de praktijk veel moet schakelen en al snel 50% meer brandstof verbruikt dan de fabrieksopgave belooft. Pleister op de wonde is dat het dankzij de uitmuntende geluidsisolatie aangenaam stil is aan boord.
Doorsparen voor het extra vermogen dat de vijfcilinders D3 (150 pk) en D4 (177 pk) leveren, lijkt het overwegen waard. Beide varianten kosten je - net als de D2 - 20% bijtelling, maar lijken op papier een stuk beter bij het karakter van de V40 te passen. Dat het de D2 aan souplesse ontbreekt, doet immers niets af aan de goede indruk die de V40 achterlaat met z'n rijeigenschappen. Verwacht geen scherpe, sportieve hatch, maar wel een bovengemiddeld fijne reisauto met een goed uitgebalanceerd onderstel - typisch zo'n auto die met iets meer souplesse ineens een stuk beter uit de verf komt. Wie graag comfortabel en in alle rust z'n kilometers maakt, is met de V40 uitstekend bedeeld.