Citroën C6 2.7 V6 HDiF Exclusive

Het interieur

Het zou te maken kunnen hebben met de donkere kleurstelling, maar het interieur komt heel zwaar over. Het oogt als een uit een blok gehouwen geheel. Het dikke stuur ligt goed in de hand en geeft de chauffeur iets substantieels in handen waarmee hij de auto in de hand kan houden. Het dashboard heeft een stijlvol dessin meegekregen, maar is verder sober vormgegeven. De knoppen zijn vooral op de middenconsole gesitueerd en hoewel het er een heleboel zijn is het wel ergonomisch goed ingedeeld. Ben je op zoek naar de handrem dan kun je lang zoeken, als je een klassiek exemplaar verwacht. Net als bij de Volkswagen Passat zit er in het midden voor aan de armsteun, een elektronische handrem. In- en uitschakelen gebeurd na de bedienen van de knop door de bestuurder. Wegrijden zonder uitschakelen is volgens mijn ervaring niet mogelijk. Toen ik na de fotosessie wilde wegrijden, bleef de auto koppig op zijn plek staan. Dit was niet zonder enige vorm van schaamte, want er waren een aantal werknemers van het bedrijf, waar de foto’s zijn gemaakt, naar buiten gekomen om naar de zwarte limousine te kijken. Er klonk dan ook hoongelach toen de wagen niet weg wilde rijden.

Ik ben net zo onwillig om de zetels stoelen te noemen, omdat het eigenlijk fauteuils zijn. Ze verhogen het comfort en geven daarnaast ook nog eens alle steun die je nodig hebt. Ook belangrijk! De zitting loopt door tot in de knieholte, wat het comfort extra verhoogt. De beenruimte op de achterbank is riant. De achterpassagiers kunnen hun deel van de achterbank onderuit laten zakken om lekker onderuit gezakt te kunnen luieren. Het toppunt van bemoeizucht is te vinden in de armsteun op de achterbank. Daar zit een knop waarmee de rechter voorfauteuil naar voren geschoven kan worden om de beenruimte te vergroten. De persoon die achter de bestuurder zit heeft deze luxe niet. Een originele oplossing heeft Citroën gemaakt voor de portiervakken, in gesloten stand vallen ze niet eens op, het was dat ik de handgreep bemerkte, anders had ik waarschijnlijk gedacht dat het fraaie houtmotief geen verrassing te verbergen hadden. De portiervakken laten zich naar onderen duwen en terwijl je dat doet voel je de tegendruk van het hydraulische systeem. Om het weer te sluiten druk je de greep iets omlaag en vervolgens sluit de het geheel zich weer automatisch.