Nissan Micra 1.2 DIG-S Acenta

Paradox

Om ons verbruik een beetje in de peiling te houden, laten we de boordcomputer het gemiddelde gebruik weergeven. Helaas moeten we daarvoor een drukknop onder de snelheidsmeter indrukken, Nissan had er beter aan gedaan om deze op het eind van een stuurkolomstengel te monteren. Ergonomisch missertje. Na 100 snelwegkilometers is de score 5,7 liter per honderd kilometer. We zullen ons best moeten doen om de beloofde 4,3 te halen. Daarvoor is de snelweg niet de aangewezen locatie en dus zoeken we de binnenweg op. De wegligging op de snelweg viel in positieve zin op, maar hoe houdt de Micra zich op kronkelende binnenwegen? De besturing is vrij licht, zoals je verwacht van een echte stadsauto, en heeft een opvallende eigenschap. Namelijk dat deze bij het insturen indirecter werkt dan bij toenemende stuuruitslag. Nadat het stuurwiel 1/8 slag verdraaid is, lijkt de besturing directer te worden. Hierdoor reageert de Micra niet nerveus op kleine stuurcommando's en is het stuurgevoel in rechte lijn mooi rustig. Maar in combinatie met de lichte stuurbekrachtiging komt het stuurgevoel erg gekunsteld over, er zit teveel technische interventie tussen het stuurwiel en de fuseekogels. Het onderstel is afgestemd op comfort en kan uit de voeten op zeer divers wegdek, slechts off-road werk is aan de Micra niet besteed. Ook in het bochtenwerk staat de auto zijn mannetje, de carrosserie helt dan wel een tikje teveel over, maar de Micra blijft mooi op koers en laat zich goed corrigeren. Op die momenten mis je ook de ondersteuning van de stoelen, iets stevigere wangen zouden fijn zijn. De zittingen zijn ook erg kort, maar op een of andere manier bieden ze wel voldoende ondersteuning, want verkrampte bovenbenen blijven uit. De remmerij verdient een pluim, het systeem is mooi bekrachtigd en laat zich goed doseren. Al met al een veilig en voorspelbaar weggedrag, maar het had wel wat steviger gemogen omdat dit beter bij het motorkarakter past.