Vooral comfortabel
Dit zou ook passend zijn bij het comfortabele karakter waarmee de V60 welhaast tot een ideale reisauto evolueert. Net als bij de V70 en V50 is de afstemming van het onderstel vooral op comfort gericht en dat merk je aan de zachte vering. Het volgens de televisiecommercial 'brutale' karakter is vooral terug te vinden in een hardere demping en directer stuurgevoel ten opzichte van andere Volvo's en dat maakt de V60 een tandje scherper en communicatiever. Verwacht echter geen dynamiek à la BMW 3 serie Touring of andere goed sturende achterwielaandrijver. De voorwielaandrijving van de V60 is in combinatie met een berg koppel inherent aan storende aandrijfreacties in het stuur en dat maakt het goed gebalanceerde onderstel niet zomaar ongedaan. Desondanks laat de Volvo zich keurig door bochten smijten zonder direct ondersturend naar de buitenzijde van de bocht te glijden. Voorlopige instapper op dieselgebied is de V60 D3 met een nieuw ontwikkelde tweeliter vijfcilinderdiesel onder de kap. Zijn 163pk en 400Nm maken behoorlijk indruk op papier en ook op de weg voel je een enorm koppel vanaf 1.500tpm explosief vrijkomen. Tot 2.500tpm presteert het vijfcilinder blok op z'n best en daarboven neemt de krachtontwikkeling snel degressief af. De nieuw ontwikkelde zestraps Geartronic transmissie lijkt vermogen en koppel in de aandrijflijn te absorberen en zodoende vallen de werkelijke prestaties een beetje tegen. Met een beetje geluk zit je binnen 11 tellen op de honderd en mag je blij zijn wanneer de snelheidsmeter na een flinke aanloop eindelijk 200km/h aanwijst. Ook het gemiddelde verbruik van 6,1 liter kunnen wij niet waarmaken en zodoende blijft de conclusie over dat Volvo zich eigenlijk diep moet gaan schamen. Zelfs een tokkelende C200 CDI is sneller en zuiniger dan deze roffelende vijfcilinderdiesel.