Opel Meriva 1.3 CDTi ecoFLEX Cosmo

Een doosje spijkers

Een Opel Meriva zul je in Nederland niet vaak met dieselmotor tegen gaan komen. Daarvoor zijn meerdere redenen aan te dragen. Allereerst levert Opel fijne (turbo)benzinemotoren die prima bij een auto zoals de Meriva passen. De door ons gereden 1.3 CDTi stoot 119 gram C02 per kilometer uit en valt zodoende net buiten de boot wat lagere bijtelling betreft. Jammer, want met een andere fiscale sticker zou de Meriva met dieselmotor wellicht net zo'n verkoopknaller als diverse BlueMotions en Greenlines kunnen zijn. Een gemiste kans voor Opel dus. Met 95pk en 180Nm is de 1.3 CDTi niet bepaalt een strepentrekker, maar zijn voornaamste achilleshiel is toch wel de buitensporige geluidsproductie en tegenvallende trekkracht bij lage toerentallen. Bij een koude start rammelt het doosje spijkers er lustig op los en dat typische geluid verdwijnt slechts gedeeltelijk op temperatuur. Pas vanaf 1750tpm staat het volledige koppel paraat en presteert de Meriva acceptabel. Daaronder is sprake van een fiks turbogat dat eerst overwonnen moet worden. In combinatie met de vijfbak lukt dat door de lange overbrengingsverhoudingen niet altijd en moet je soms terugschakelen naar een lager verzet. Wat rijeigenschappen betreft presteert de Meriva een stuk beter. De besturing is prettig direct en voelt vlezig aan. Ook het bochtgedrag van de op comfort afgestelde Meriva is prima. Overhellen blijft redelijk beperkt en de drang tot ondersturen ook. Uiteindelijk stelt de 1.3 CDTi met een gemiddeld testverbruik van 6,2 liter per 100km ons op dit vlak enigszins teleur.