Opel Insignia OPC 2.8 V6 Turbo

Waterworld

Aangekomen bij Spa-Francorchamps lijkt het weer niet echt mee te zitten. De temperaturen liggen lager dan in ons kikkerlandje, hier en daar liggen nog wat sneeuwresten en de regen komt soms met bakken uit de lucht. Het is kortom nat en vochtig. Van ZOAB hebben ze hier nog nooit gehoord en zo stroomt het water dus over de weg. Geen ideale omstandigheden zou je zeggen. Naast het huidige circuit verloopt de N62c die uit redelijk wat steile stukken en lange bochten bestaat. Voor meer weerstand in de besturing en een stugger onderstel druk ik de 'OPC' knop in. De tellers lichten rood op en de auto voelt meteen communicatiever aan. Met een hogere snelheid dan toegestaan jaag ik de Insignia door de verschillende bochtencombinaties heen. De auto geeft op het natte wegdek geen krimp. Het koppel wordt tussen de wielen continu verdeeld en de auto blijft daardoor optimaal in balans. In deze natte omstandigheden kan de OPC veel hogere bochtsnelheden aan dan dat ik eigenlijk aandurf.

Tijdens diverse fotostops ontstaat wat tijd om het uiterlijk van de Insignia OPC nader te beoordelen terwijl fotograaf Luuk zijn werk doet. De Insignia is een welgevormde middenklasser waarmee Opel een mooie troef in handen heeft. De auto heeft in de basis al veel weg van de fraai gelijnde GTC Coupé Concept, het Opel Performance Center heeft daar nog diverse details aan toegevoegd. Het meest in het oog springend zijn wellicht de 'tijgertanden' in de voorbumper. Deze extra koelopeningen moeten het krachtige blok van voldoende zuurstof voorzien. Aan de achterzijde domineren de door Remus ontworpen uitlaatsierstukken en de tussenliggende diffuser het beeld. Het geheel oogt samen met de 20 inch velgen zeer dik en zelfs een tikje vulgair. Dat laatste komt vooral door de olympic white lak die alle lijnen en details optisch benadrukt. Een andere kleurkeuze zou misschien beter passend zijn geweest, ook omdat een witte lak nogal snel smerig wordt.