Opel Insignia OPC 2.8 V6 Turbo

Op naar Spa-Francorchamps

Tijdens het warmrijden heb ik de tijd om het interieur aan een nadere inspectie te onderwerpen. Op het afgeplatte stuur en de heerlijk zittende Recaro stoelen na komt de Insignia OPC binnenin grotendeels overeen met een gewone Cosmo of Business. De middenconsole puilt uit van diverse knopjes en schakelaars, het navigatiescherm ligt goed in het blikveld en de algehele bediening mist wat logica. Dat kennen we natuurlijk allemaal al van de gewone Insignia. Nieuw is een knop met 'OPC' opschrift en de mogelijkheid om in het scherm tussen de tellers digitale informatie over de olietemperatuur, oliedruk en turbodruk op te kunnen roepen. Vooral dat laatste is een erg handige aanvulling, met symbolen wordt namelijk tevens aangegeven wanneer het blok gereed is voor een potje blazen.

Nu is het zuiden van Nederland niet bepaald een ideale locatie om het gas wat dieper in te trappen. Naast de diverse flitskasten, drempels en het gebruikelijke fileleed nodigen de kaarsrechte wegen niet echt uit om een leuk stukje te sturen. Samen met fotograaf Luuk valt het besluit om het kronkelige asfalt van onze zuiderburen nabij Spa-Francorchamps op te zoeken. Daar komt de Opel met zijn Flexride en Adaptive 4x4 veel beter tot zijn recht. Het motorvermogen wordt door deze elektronica tussen de voor- en achteras en over de linker- en rechterwielen verdeeld. Dat schept uiteraard bepaalde verwachtingen over de wegligging in bijvoorbeeld scherpe haarspeldbochten.

Maar zo ver is het nog niet. Op de snelweg rijdt de OPC betrekkelijk comfortabel over het in topconditie verkerende Nederlandse asfalt. Het onderstel is weliswaar merkbaar stugger afgesteld, de normale modus van Flexride laat echter een mooi compromis tussen sportiviteit en comfort toe. De besturing mist in dezelfde modus wat weerstand door een te sterke bekrachtiging, maar is door een speciaal voor de OPC ontworpen vooras ook superdirect en communicatief. In mijn handpalmen voel ik de wegbelijning onder de wielen verdwijnen en zou ik bij een euromunt zelfs kunnen raden welke zijde boven ligt. De gewone Insignia staat om zijn directe besturing bekend, maar in de OPC lijken alle mechanische onderdelen nog directer met elkaar in verbinding te staan. Het doet mij zelfs denken aan de magistrale stuurinrichting van de Focus RS.