Toyota C-HR 1.2T Executive

Echt Japans

Waar het uiterlijk van de auto bijna ongemoeid lijkt te zijn nadat de conceptcar werd getoond twee jaar geleden, is er van het interieur van die auto weinig meer te ontdekken in de productieversie. Toch betekent dit niet dat het ontwerp saai is. Flitsende panelen van geperforeerd aluminium, een keuzehendel voor de versnellingspook met een touchscreen en een éénspaaks stuurwiel ontbreken - zoals wel aanwezig op 'het origineel' - maar het design van het interieur van de gereden C-HR mag er zeker zijn.

Vooral het centrale, grote scherm valt snel op. Doordat de bovenste strip op dit scherm doorloopt in de rechterzijde van het dashboard, ontstaat er een samenhang in het interieur. Ook de a-symetrische vorm van de pianolakstrip - waarin de bediening van de climate-control en de luchtroosters zijn gevangen - geeft het interieur de nodige schwung. Het materiaalgebruik is prima in orde en zoals het een Japanse auto betaamt, blijven rammels, kraakjes en piepjes achterwege. Vooral de prachtige afwerking bovenop het dashboard maakt indruk; bruin leer dat in laagjes op het dashboard lijkt gelegd te zijn, voorzien van fraaie stiksels. Daarnaast zit het interieur vol met driehoekige vormen, zoals op de portierbekleding - wederom bruin gekleurd - en op de stoelen. Op deze stoelen zit je daarbij goed en ook achterin is verrassenderwijs ruim voldoende plek voor zowel de benen als het hoofd; als bestuurder van 1.80 meter kun je nog prettig achter 'jezelf' zitten.

Geheel achterin vind je een bagageruimte van minimaal 377 liter. Daarmee doet hij het beter dan de eerder genoemde Jeep Renegade, maar de Qashqai heeft meer ruimte achter de achterbank. Het multimediasysteem ziet er goed uit, maar de werking is wat minder. Helaas is het systeem een stuk langzamer dan dat we gewend zijn. Bij het invoeren van commando's moet het systeem te lang nadenken voordat je wederom een letter of functie kan intoetsen.