Elektrisch niet meer alleen voor de elite. Dat is de -ietwat- stigmatiserende boodschap die Citroën ons in een ludieke video voorschotelt en die de missie van de gloednieuwe ë-C3 uit de doeken doet.

We schrijven het jaar 1955. Tijdens de autosalon van Parijs zijn alle ogen gericht op de spiksplinternieuwe Citroën DS. Veel comfort, de nieuwste innovaties en een modern uiterlijk. De DS wordt een succes, in de eerste week ontvangt Citroën ruim 80.000 orders voor de 'Snoek'.

De C-segment SUV, die krijgt het nog zwaar. Dat was in ieder geval de verwachting van velen, door de almaar strenger wordende uitstooteisen van Europa. Dat heeft immers een flink effect op de verkoopprijs en nog wel het meeste bij hoge SUV's met een grote motor.

Citroën doet dingen altijd net even anders. De creaties van de Fransen staan bekend om hun eigenzinnige stijl en een weggedrag dat vooral op comfort geschoeid is. De ë-C4 voldoet in ieder geval aan het eerste criterium, maar weet ook de karakteristieke comfortabele snaar te raken.

Stilzitten is geen optie voor Citroën. De wereld verandert snel en als autofabrikant moet je de consumenten blijven verleiden met noviteiten. Laat juist dat verleiden maar aan Citroën over. Wie in de markt is voor speelse, excentriekere modellen kan zijn hart ophalen bij het Franse merk.

Alhoewel Citroën het vertrouwde ruimtelijke concept van de C4 Picasso (tegenwoordig Spacetourer) nog niet gelijk aan de wilgen hangt, is het wel de bedoeling van de nieuwe middenklasse C5 Aircross SUV die rol gaat overnemen.

De Citroën C4 Cactus: je houdt van hem, of je haat hem. Toch lijken veel mensen te neigen naar het 'houden van'. Het design maakte de tongen los en daarbij kon je hem naar hartelust personaliseren.

Citroën doet goede zaken met de nieuwe C3. Het ontwerp is stoer en origineel en de auto heeft kenmerken van een crossover. In het C-segment volgde de C4 Cactus al eerder dat recept en ook dat gaat zeker niet onverdienstelijk.

Bedrijfswagens hebben een langere levenscyclus dan personenauto's. Voor de fabrikant is dat aan de ene kant voordelig, want het scheelt ontwikkelingskosten. Aan de andere kant moet je een bedrijfsauto introduceren waarmee je als producent vele jaren vooruit kunt.

Onderscheidend zijn; eens was dat een belangrijke missie bij Citroën. Neem modellen als de 2CV, DS, BX en de XM die stuk voor stuk op een aantrekkelijke manier variëteit in het straatbeeld aanbrachten en vooruit liepen op comfort.

Veel Citroëns worden te pas en te onpas als 'speels' of 'lekker eigenwijs' bestempeld. Deze noemer gaat op voor de klassieke of duurdere modellen, maar bij een Saxo of C1 moest je de markante merkeigenschappen met behulp van een vergrootglas zoeken.