Voorsprong consolideren
Met de Megane Scénic pionierde Renault zichzelf in 1996 een weg naar een nieuw marktsegment, dat van de middenklasse MPV's. Intussen heeft iedere zichzelf respecterende autofabrikant wel een model in dit segment, maar de wet van de remmende voorsprong lijkt voor Renault - ondanks de hevige concurrentie - nog niet in te treden. De Scénic III werd in 2009 geïntroduceerd en heeft de nodige jongere concurrenten, maar Renaults midsize MPV staat stevig in zijn schoenen. Na een week rijden is het lijstje met mogelijke verbeterpunten vrij klein, ook nadat je de sterkte-zwakte analyse met de concurrenten hebt gemaakt. De bouwkwaliteit van de carrosserie en het interieur overtuigen, het grote dashboard is van een mooi, rubberachtig materiaal en alles wat je aanraakt voelt degelijk en doordacht aan. Het is wel jammer dat de schakelaar van de elektrische handrem niet naar naar links verhuisd is. Hij zit nu op rechts waardoor je elke keer bij het wegrijden om de pook heen moet reiken. De voorstoelen staan eveneens op het to-do-lijstje, de bekleding van de zitting is aan de zijde van de middenconsole niet bevestigd aan het stoelframe, het hangt er los bij. De helling van de zitting is niet instelbaar waardoor de ondersteuning van de onderrug niet je dat is. De lendensteun is bovendien zo geplaatst dat alleen langere lieden (1,90+) er wat aan hebben. Ook het systeem voor het verwijderen van de tweede zitrij mag wel herzien worden. De stoelen zelf zijn zwaar en het in- en uithaken van de stoelbevestiging vergt oefening. Voor het overige overtuigt de (Grand) Scénic als multifunctionele gezinsvriend. Hoe langer je er mee rijdt, des te meer hij overtuigt door kleine slimmigheidjes.