Niet nieuw, wel fijn
Ook aan de binnenzijde is de gelijkenis met de Astra duidelijk zichtbaar, al is dat geen kritiek aangezien het design ervan prima in orde is. Waren we nog niet erg enthousiast over de gebruikte materialen in het interieur van de Astra, in de Cascada is overduidelijk meer aandacht en geld besteed om ook binnenin het gevoel van luxe te krijgen. Niet alleen de gebruikte plastics zijn beter, de met leer beklede bovenzijde van het dashboard is een duidelijke verbetering ten opzichte van de andere modellen. Leer vind je ook op de deurbekleding, de achterbank en de stoelen. In dit geval op heerlijk zittende stoelen die meervoudig verstelbaar zijn - inclusief een uitschuifbare zitting - om een perfecte zitpositie te krijgen. De stoelen bieden naast comfort tevens voldoende zijdelingse steun voor het bochtenwerk.
Omdat de veiligheidsgordels door de grote portieren ver naar achter zitten, zou je normaliter halsbrekende toeren moeten uithalen om de gordel te kunnen pakken. Zo niet in de Cascada, daar wordt deze je aangereikt zodra je de contactsleutel omdraait. Het is niet nieuw, maar wel handig. Stel je als man van gemiddelde lengte - dus rond de 1.80 á 1.85 - een van de voorstoelen af, dan is er achterin weinig beenruimte over. Hoofdruimte is er genoeg uiteraard, mits je het dak geopend hebt. Met de gesloten softtop kom je al snel met je kruin in aanraking met het hemeltje. Opel koos bij de voorganger, de Astra CC, nog voor een stalen klapdak, maar komt hier van terug door de Cascada te voorzien van een stoffen dak. Met het dak dicht mis je het stalen dak nooit, door de erg goede geluidsisolatie. Dat een stoffen dak minder bagageruimte opslokt is waar, maar toch blijft er weinig ruimte over geheel achterin als je optimaal wil genieten van het zonlicht. Een boodschappentas en nog wat losse spulletjes kun je nog net kwijt, maar heb je meer ruimte nodig dan moet óf het dak dicht óf je zet de rest van de boodschappen op de achterbank.
