Niet bang voor onverhard
We kunnen de Stepway typeren als een soft-roader; hij ziet er behoorlijk terrein-fähig uit, maar daar zal ‘ie niet veel klaarspelen omdat hij dezelfde aandrijflijn heeft als de normale Sandero. Dacia heeft de Stepway wel voorzien van beschermplaten om het carter tegen rotsachtig onheil te beschermen. Ondanks de beperkingen van de tweewielaandrijving komt de Stepway verder op onverharde wegen dan zijn asfalt-broer. Op zandwegen, bospaden en puinwegen kun je behoorlijke kuilen en bulten trotseren voordat de Stepway met zijn buik op de grond ligt. De verhoging van vier centimeter en de bodembescherming zijn wel degelijk functioneel.
In het interieur heeft Dacia ook enkele onderscheidende elementen aangebracht, zoals de speciale bekleding met het Stepway-logo erin geborduurd. De ergonomie had beter gekund, de knoppen voor de zijruiten zitten op de middenconsole en de keuzeknop voor de ventilatie werkt precies andersom. Als de knop helemaal linksom gedraaid is wordt de lucht langs de ontwasemingsrooster geblazen, is de knop helemaal naar rechts gedraaid, dan wordt de lucht naar de roosters in het dashboard geleid. Op zich wen je daar snel aan, maar wat niet went is het fragiele gevoel in de draaiknoppen en de slechte afleesbaarheid van de gekozen stand.