Nissan Qashqai 1.6 dci Tekna

Aangename metgezel

Met een SUV-uiterlijk verwacht je geen uitblinkende rijeigenschappen, maar die gedachte verdwijnt als sneeuw voor de Spaanse zon op de bochtige bergweggetjes tussen sinaasappelvelden en vervaarlijke ravijnen. Waar de meeste hoger op de poten staande auto’s óf overhellen, óf keihard geveerd zijn, is bij de Qashqai gekozen voor de gulden middenweg. Bij hard remmen en langere snel genomen bochten hangt de auto ietwat in de veren en op richels en gaten in de weg voel je de stuggere vering, maar in beide gevallen is het nooit hinderlijk of gevaarlijk. In de test van de auto met de tweeliter diesel waren we redelijk tevreden over de kracht die deze motorisering op de wielen zette, maar was het geluidsniveau te hoog. Qua kracht is de 1.6 dci op papier de mindere met 130pk ten opzichte van de 150pk van de 2.0dci, maar het koppel is eender (320nm). Op papier is het verschil zichtbaar, in de praktijk heb je nooit het gevoel met een minder sterke motor onderweg te zijn. Op zowel de snelweg als bij acceleraties reageert de motor goed op het gas en geeft de auto ruim voldoende snelheid, waarbij het verlangen naar meer vermogen eigenlijk nooit naar boven komt. Waar de 2.0 dci een lawaaiig beestje is, valt de stilte zowel in als buiten de auto op. Bij acceleratie is uiteraard te horen dat je met een dieselmotor onderweg bent, maar bij constante snelheid overheerst een serene rust en hoor je enkel de geluiden van de banden en het windgeruis.