Seat Leon 1.9 TDi Stylance

Het rijden

Waar het in deze test om draait is de turbodieselmotor. De 1.9-liter is een grote bekende en drijft bijna elk model uit de VAG-stal aan. Het origineel is in 1994 geïntroduceerd en was toen 90 pk en 202 Nm sterk. Na veel updates en een ruime hoeveelheid variaties in vermogen (eenvoudig te wijzigen door een andere chip) ligt in deze Seat de versie met 105 pk en 250 Nm. In zijn begindagen is deze dieselmotor geroemd om zijn pittige karakter in combinatie met een zeer bescheiden verbruik. De laatste jaren zijn andere fabrikanten, al dan niet samenwerkend met elkaar, ook met dergelijke motoren gekomen. Echter, deze lopen veelal gecultiveerder, waar de TDi’s nog steeds een erg herkenbaar dieselgehamer produceren.

Aan boord van de Leon TDi is vrijwel altijd duidelijk dat het hier om een met dieselolie gestookte motor gaat. Storend is het mijns inziens niet omdat het een vrij goed gedempt geluid is zonder hinderlijke toonhoogtes of vibraties. Zeker, bij flink accellereren is in de pedalen heus te voelen dat de motor dreunt. Maar als de snelheid constant wordt gehouden verminderd dit aanzienlijk. Met de motorkap open stroomt het gehakketak echter ongefilterd je gehoorgangen in en zie je de motor constant trillen. Als er stationair gas gegeven wordt is hoorbaar dat de motor mooier gaat lopen.

Wat betreft prestaties komt de Leon wat pittiger over dan de Altea met deze motor. Logisch, ’t scheelt toch 115 kg in gewicht tussen de twee modellen. In vergelijking met de Sport-Up is het standaard onderstel nog niet eens zoveel comfortabeler. Ook de Leon Stylance is behoorlijk stevig geveerd en gedempt. ESP is een optie van € 670 maar gemist heb ik het niet. In bochten steekt onderstuur nauwelijks de kop op en als in een snelle curve het gaspedaal gelost wordt blijft de achterkant keurig in het spoor. Gelukkig waakt er wel een systeem over de tractie van de voorwielen. Moet ook wel met een koppel van 250 Nm bij 1900 toeren per minuut. Op nat wegdek hoeft er nauwelijks moeite gedaan te worden om de wielen door te laten slaan. De tractiecontrole is trouwens wel uitschakelbaar. Bij snel optrekken resulteert dit in continue spinnende voorbanden. Lekker aan laten staan dus.

Besturing en versnellingsbak werken zoals bij alle modellen uit de reeks Leon, Altea en Toledo. Het stuur draait enigszins licht maar wel met voldoende tegendruk en de voorwielen volgen de bevelen van de bestuurder direct op. Schakelen levert ook totaal geen problemen op. In tegendeel zelfs, zonder haken en lekker licht klik-klakt de korte pook door het gebruikelijke H-patroon. Helaas geen 6-bak, deze is enkel in de 2.0 FSi en 2.0 TDi gemonteerd. Hoewel dat misschien een nog wat fellere accelleratie had opgeleverd heb ik me niet gestoord aan de overbrengingsverhoudingen van de vijfversnellingsbak.