Renault Mégane 1.9 dCi 130 Privilège

Stil, vlot en zuinig

Op dit moment zijn er zes motoriseringen leverbaar voor de Mégane hatchback, drie benzinemotoren en drie diesels. De diesels hebben een vermogen van 90, 110 of 130pk. De door ons gereden 1.9 dCi met 130pk zal in de leasemarkt een veel gevraagd model worden welke als Expression, Dynamique of als Privilège besteld kan worden. Deze turbodiesel genereert een koppel van 300 Nm bij 1750 tpm. Op papier levert dit een topsnelheid van boven de 200 km/h op en een acceleratie van 0-100 km/h in 9,5 seconden. In praktijk levert de diesel onder de 1700 toeren erg weinig kracht. Er lijkt dan bijna geen leven in de brouwerij te zijn. Daarboven komt bij vol gas de turbo er vrij hardhandig in. Van een turbogat kunnen we hier wellicht spreken, het is overigens niet storend als hier rekening mee gehouden wordt. Dieselmotoren maken kunnen ze in Frankrijk wel. De dCi-motoren staan te boek als stille, vlotte maar toch zuinige krachtbronnen. Zo ook deze 130 pk dCi. Tijdens het rijden is het nagenoeg niet waarneembaar dat je met een diesel op pad bent. Pas bij felle acceleraties is het kenmerkende genagel uit het vooronder goed hoorbaar. Met tussensprints weet de diesel wel raad, hierin is de Mégane lekker vlot. De kunstmatig aanvoelende versnellingsbak is eigenlijk de enige die het feestje wat tempert. Het gevoel tussen de versnellingen lijkt ver te zoeken, het bijbehorende klik-klak geluid bevredigt het oor hierbij ook niet. Positief aan de bak is echter wel de trefzekerheid waarmee door de versnellingen wordt gegaan. Het koppelingspedaal speelt hier prima op in, het aangrijpingspunt ligt ver onderin en de kracht van de diesel is direct waarneembaar in het pedaal.

De vorige Mégane stond niet bepaald te boek als een bochtenridder. De elektronisch aanvoelende stuurinstallatie was een bekende klacht van veel gebruikers. Renault heeft dit onder handen genomen in de Mégane III maar helemaal verlost van het euvel is de Fransman nog niet. Het stuurwiel voelt nog steeds niet aan als één geheel met de voorwielen. De communicatie is verbeterd maar gevoel zit er grotendeels niet in. Het gaat daarvoor té onnatuurlijk. De balans van het onderstel is prima in orde. Bij hogere bochtsnelheden glijdt de voortrein geleidelijk rechtdoor, iets wat gemakkelijk op te vangen is. Comfort staat nog steeds bovenaan bij de middenklasser van Renault, als stug zal de auto niet snel betiteld worden. Dit is vooral bij verkeersdrempels goed waarneembaar, met een behoorlijk snelheid laat de Fransoos hier nog gemakkelijk over rijden. Er is overigens wel voor gekozen de vijfdeurs hatchback meer op comfort te laten richten dan de driedeurs variant. Zoals gezegd zijn de prestaties prima waarbij het verbruik binnen de perken blijft. Voor het geleverde vermogen is 15 kilometer per liter diesel acceptabel.