Peugeot 308 SW 1.6-16V VTi XS Première

Esthetisch pronkstuk

Het interieur van de 308 SW is werkelijk het pronkstuk van de hele auto. En laten we eerlijk zijn, de meeste tijd zul je als eigenaar tegen het dashboard aan moeten kijken. Het discutabele uiterlijk zal alleen voor de buitenwereld relevant zijn. Dat werpt meteen de vraag op waarom wij altijd zo gefocust zijn op het exterieur, dat eigenlijk slechts de verpakking is. Het is natuurlijk mooi meegenomen als het uitzicht voor de buren niet al te verontreinigd raakt, maar van groot belang zou het rationeel bezien niet horen te zijn. Veel belangrijker is namelijk de inhoud, en die is goed voor elkaar bij de 308. Zo is het interieur niet alleen met mooie materialen gezegend, maar biedt het ook een hoge functionaliteit. Niet alles is echter koek en ei, vooral de middenconsole is wat lastig bereikbaar vanuit de bestuurdersstoel. Ook moet je niet aan het kunststof onder de raamlijn willen zitten, want dat is gewoon hard plastic. Verder zit alles daar waar je het verwacht.

Verkoopargument nummer één van de 308 SW zijn de drie losse MPV stoelen achterin, die her en der in de auto kunnen worden gezet. Zo is een opbouw met een derde zitrij mogelijk, maar dat hebben we maar niet geprobeerd. Hoewel de bagageruimte behoorlijk ruim is, lijkt het ons niet bepaalt comfortabel vertoeven, daar achterin. Sowieso vallen de drie losse stoelen wat tegen, er ontbreekt met name steun voor de bovenbenen door de wat vreemde zitpositie. Het feit dat je de benen op moet trekken door het gebrek aan beenruimte draagt daar ook niet positief aan bij. Drie losse stoelen in een stationwagon zijn dan toch wat misplaatst, zeker omdat ze nogal smal zijn. Alleen als je ze eruit haalt wordt het grote voordeel zichtbaar, in een mum van tijd verandert de 308 SW tot formaat boedelbak. Handig voor de Gamma, maar voor alledaags gebruik zou een achterbank wellicht de betere keuze zijn geweest. Hoewel keuze, dat is het eigenlijk niet. Alleen in de meest kale uitvoeringen 'mis' je de drie losse stoelen.

De betere zitplaatsen bevinden zich dus clichématig voorin. Franse fauteuils zijn het weliswaar niet meer, maar het comfort zal voor de gemiddelde Fransrijder voldoende acceptabel zijn. Slechts de wat gebrekkige steun voor de bovenrug vormt een smet op het blazoen. Dat de Peugeot 308 best een lekkere rijmachine is hebben we al eerder mogen ervaren, en de verstelbaarheid van stuur en stoel lijkt dat alleen maar te bevestigen. De ideale zitpositie is voor iedereen snel te vinden, daarbij kan het stuur ook ver in lengterichting uitgeschoven worden. Geen gebrek aan verstelbaarheid dus, en ook niet aan opties. De XS Première zit lekker in de spullen, al oogt het zwarte interieur wat kaal. Het panoramadak breekt samen met de aluminiumkleurige middenconsole dat trieste zwart gelukkig wel. Van een dubbel gescheiden airco via een cruisecontrole tot aan de radio cd-speler: Het zit er allemaal standaard op. Sterker nog, de 308 SW heeft zelfs rondom parkeersensoren en alles is op de stoelen na elektrisch verstelbaar. De enige optie op onze testauto is metallic lak! Met het Premiére pack op de XS maak je duidelijk een goede deal.