Honda Civic 2.0i-VTEC Type R

Niet nerveus

Een van de eerste dingen die zich aan het begin van de testperiode voordeed was een hardnekkige file op de ring van Amsterdam. Direct een soort van vuurproef, want in andere autogerelateerde media wordt gesproken over de nervositeit van de motor in de Type R. En die eigenschap heeft de motor ook, echter de koppeling is licht genoeg en grijpt niet te plotseling aan, dus in de file is de Civic prima te controleren. Gewoon normaal met het andere verkeer 'meerollen' is in principe ook prima te doen. Op de snelweg en eenmaal in de hoogste versnelling hoef je eigenlijk niet meer terug te schakelen. Bij vrijwel elk toerental pakt het blok probleemloos op. Echter bij een normale manier van rijden, begint de spijkerharde afstelling van het onderstel echt op te vallen. Elk kuiltje, elke kiezel, elke oneffenheid in de weg wordt door gegeven aan de inzittenden. Als je over een mier rijdt, kun je voelen welk geloof hij aanhangt. Op lange ritten kan deze eigenschap het aanwezige comfort te niet doen. Tegelijkertijd laat het motorblok zich ook horen, bij 120 km/h draait deze 3.700 tpm en is opvallend aanwezig. Voor het comfort hoef je deze auto echt niet te kopen. Je gaat bijna verlangen naar de sportknop die Opel in de Astra heeft geplakt. In die auto kun je doormiddel van een simpele druk op de knop het onderstel strakker of juist wat comfortabeler maken. Het zou van de Type R iets meer een allemansvriend kunnen maken.

Deze pijnklachten verdwijnen als sneeuw voor de zon, als je een beetje gas geeft. De acceleratie tot ongeveer 6.000 tpm is al indrukwekkend genoeg. Maar daarna neemt de tweede nokkenas het over, en schiet de naald van de toerenteller twee keer zo snel naar het rode gebied. De manier waarop de snelheid wordt opgebouwd is werkelijk waar verbazingwekkend. Het duurt slechts 6,6 seconden om naar de honderd kilometer per uur te knallen. Het geluid dat daarbij geproduceerd wordt is niets minder dan verslavend. Boven de 6.000 tpm klinkt alsof je in de formule 1 auto rijdt. Het maximale vermogen van 201 pk wordt bereikt bij 7.800 tpm en omstreeks 5.600 tpm heb je het optimale koppel van 193 Nm te pakken. Het leuke aan deze motor is dat toeren maken zijn grootste hobby is. Dat de Type R niet alleen een grote bek heeft, maar ook grote daden is te merken als je op snelheid een bocht omgaat. Dan blijkt dat er ongelofelijk veel grip voor handen is. Zoveel zelfs dat, terwijl de snelheid op een klaverblad alsmaar hoger wordt, de banden zich geen moment laten horen. En die blijven ook stil als je de grens gaat opzoeken. De stuurbekrachtiging doet ook zijn werk, maar laat heel veel over aan de bestuurder. Dat geeft op hoge snelheid en tijdens het snelle bochtenwerk ook weer een extra stukje vertrouwen. Dit merk je ook vooral tijdens het inparkeren, want dan moet je iets harder werken dan normaal.

Als je een beetje je best doet, kun je met de Type R een redelijk brandstofverbruik krijgen. Tijdens de testperiode hebben we echter weinig moeite gedaan om zuinig te rijden. Als je dergelijk materiaal onderhanden neemt, dan moet je wel goed gasgeven. Zuinig rijden doen we wel weer als we wel weer met een familiewagen. Het gevolg was dat we in 681 kilometers ruim 81 liter dure brandstof door de cilinders heen hebben gejaagd. De fabriek geeft een verbruik op 9,1 liter per 100 km. Het gemiddelde testverbruik ligt iets hoger op 12 liter per 100 km. Dat is fors, maar de lol was er wel naar.