De man en zijn ideeën
Geboren als zoon van een Ierse vader en een moeder van Belgische afkomst zag Henry Ford op 20 juli 1863 het levenslicht op de boerderij van zijn ouders ten westen van Detroit. Als vijftienjarige zorgde zijn talent voor mechanica voor een reputatie als horlogemaker. Hij had in zijn vroege tienerjaren van zijn vader een zakhorloge gekregen, waarmee hij zichzelf leerde hoe hij een uurwerk kon demonteren en daarna weer in elkaar kon zetten. Na zijn aanstelling in 1891 bij de Edison Illumination Company had hij de tijd en het geld voor zijn eigen experimenten om een verbrandingsmotor te maken. Dit resulteerde in 1896 in de Quadricycle. Deze werd aangedreven door een tweecilindermotor met 4 pk en een topsnelheid van 32 km/h. De eerste proefrit was op 4 juni van dat jaar. In 1903 richtte hij samen met elf investeerders – die samen $28.000 inlegden - de Ford Motor Company op. Tussen 1903 en 1908 ontwikkelde hij een aantal modellen. Enkele gingen in productie, andere waren alleen prototypes. De Model T werd geïntroduceerd op 1 oktober 1908 en had verschillende belangrijke innovaties. Zoals het stuurwiel aan de linkerzijde, een concept dat snel door anderen werd overgenomen. In de volksmond werd het model T ‘Tin Lizzie’ en ‘the Flivver’ genoemd. Toen de wagen voor het eerst bij de dealers verscheen kostte hij $ 850, waarmee hij flink goedkoper was dan zijn concurrenten.
Henry Ford had het inzicht dat hij meer geld zou kunnen verdienen door zijn producten goedkoper dan de concurrentie aan de consumenten aan te bieden. Hij wilde dit bewerkstelligen door massaproductie. Door de grote aantallen konden de productiekosten en daardoor de prijzen omlaag. Het klinkt wat tegenstrijdig, maar een van zijn manieren om geld te besparen was door zijn personeel meer te betalen. In een tijd dat het gemiddelde loon op $2,34 per dag lag, besloot hij om $5 per dag te bieden aan werknemers die ouder dan tweeëntwintig waren en die minimaal zes maanden aan het bedrijf verbonden waren. Ook werd de werkdag verkort van negen naar acht uur durende diensten. Het voordeel hiervan was dat er een veel lager verloop was in het personeelsbestand, waardoor direct al de opleidingskosten lager en lager werden. De productiviteit nam ondertussen sterk toe, waardoor de loonsverhoging meer opleverde dan het kostte. Een ander gevolg was dat de autobouwers in de fabriek als vanzelf ook autokopers werden. Volgens Ford zelf was de loonsverhoging de beste kostenbesparing die hij ooit had doorgevoerd. Binnen twee jaar na invoering verdubbelde de netto winst zich van 30 naar 60 miljoen Dollar. De werknemer moest zich wel aan een aantal gedragsregels houden. Die regels werden bepaald door de sociologische afdeling van Ford. Deze afdeling had 150 onderzoekers en ondersteunende medewerkers in dienst om toe te zien dat geen van de werknemers zich te buiten ging aan, bijvoorbeeld, overmatig drankgebruik of gokken. Omgerekend en gecorrigeerd voor inflatie van 1924 naar 2007 is die $5 nu ongeveer € 75,99.
