Het exterieur
“Zo! Dat is een dikke auto”, hoor je geregeld als je de Cadillac parkeert. Een dergelijke mening is veel mensen toegedaan als je ziet hoeveel personen twee keer kijken om te bepalen wat voor auto de BLS wel niet mag zijn. Cadillac heeft met deze BLS een auto neergezet die goed past binnen het huidige modellengamma. Het is evident dat hij met zijn pronte neus en zijn markante achterlichten keurig in het gelid staat naast zijn grote broers CTS en STS. Wat de meeste mensen echter niet weten is dat de auto een tweelingbroertje is van de Saab 9-3 Sport Sedan. De kenner ziet dat de verhoudingen van de koets overeenkomen met de geslaagde lijnen van de 9-3, maar voor een leek of een doorsnee liefhebber is deze familiaire band aan de buitenkant nauwelijks te zien. Cadillac heeft er toch ruim voldoende eigen identiteit in gestopt om de auto duidelijk als Cadillac te herkennen. Vooral die duidelijke en scherpe lijnen die met name de neus kenmerken en de rechtopstaande lichtunits aan de achterzijde inclusief het staande knipperlicht, zijn elementen die ervoor zorgen dat hij het echte Amerikaanse Cadillac-DNA bezit.
Onderscheidend ben je met deze Caddy zeer zeker en je toont lef door met zo’n relatief opvallende auto te rijden. Dat is enerzijds een positief effect van een dergelijke auto, maar het zorgt in ons land anderzijds toch wel voor scheve gezichten. Mensen vinden een Amerikaanse auto al snel ‘dikdoenerig’ en je ziet mensen ‘kijk-hem-nou-eens-Cadillac-rijden’ denken. Voor bepaalde mensen kan deze uitstraling en het merkimago een reden zijn om hem te laten staan, maar mensen die zich van de goegemeente niets aantrekken rijden in een bijzonder chique gelijnde en markante auto. Wel zou ik als koper kiezen voor forsere velgen, want deze 17 inch velgen die de Elegance heeft staan toch een beetje anoniem en geven de BLS niet de voorkomende uitstraling die hij mijns inziens verdient.