Seat Leon 2.0 FSi Sport-Up

Het rijden

De geluidstechnici hebben hun taak volledig volbracht. Wàt een racegeluid komt er uit die uitlaat, en nee het is geen Remus-pijp uit de accessoireshop. Bij lage toeren een prachtig donkere brom en bovenin een geweldige gil. Je voelt de motor zelfs even kantelen in je stoel als je stationair een heel klein beetje gas geeft, ongelofelijk…

Deze 2-liter FSi (directe benzine inspuiting) heeft 150 pk en 200 Nm te bieden. Nou, daar is zeker geen woord van gelogen. Met het optionele ESP uit heeft hij met voluit optrekken aardig wat moeite om zonder spinnen weg te komen. Als je dan eenmaal opgang bent wordt je zelfs lichtelijk achterin je stoel geduwd. Geweldig zeg! De zes korte versnellingen leg je daarbij trefzeker, zij het een ietsje hakerig bij erg snel schakelen, in. De motor kan elk toerengebied aan, 1500 (in z’n 6 40 km/h) of 5500 tpm, hij trekt eraan. Volledig onbewust komt dan ook bij 7.000 toeren de begrenzer er een eind aanmaken door de motor in te laten houden. Dan zit je al in het rode gebied!

Sturen gaat licht, dat is niet zó sportief, maar er is best een goede communicatie met de brede Continental Sport Contact 2-banden.
Het onderstel is hard afgesteld, maar geeft geen onaangename stoten door. Hoewel het van mij persoonlijk zelfs nog wel een tandje harder mag. In erg snelle bochten, bij gas loslaten terwijl het ESP uit staat, komt de achterkant zelfs uit z’n spoor, heerlijk! Dit overstuur is goed te corrigeren, mede door de uit zichzelf in lichte mate, tegensturende besturing, maar je vliegt wel even een seconde heen en weer.
Op constante snelheid is de Leon FSi niet geheel geruisloos. Ach wat zou het, de toon die de motor nu eenmaal produceert is niet vervelend. Echt een pittig ding, schitterend. De remmen zijn in eerste instantie goed te doseren. Pas als je doortrapt komt de bijterigheid van de vier schijven naar voren.