Ferrari-motor aan het werk
We kennen het riedeltje inmiddels wel: de sportauto van vandaag is lang niet meer zo uitgesproken agressief als pak 'm beet tien jaar geleden. Regels op het gebied van uitstoot en geluidsnormen deden motorgebrul en uitlaatgehuil verstommen. Geplaatste dempers en filters hebben nu eenmaal hun uitwerking op het geluid en de werking van een auto en dat is bij deze Giulia niet anders. Als je de auto start, klinkt de auto namelijk best beschaafd. Zelfs als je de sportuitlaat openzet, zal je niet snel burenruzie krijgen bij een vroege en koude start. Het geluid is overigens wel diep en de grommende brom van de zescilinder motor doet vermoeden dat het eenmaal op gang echt wel wat schreeuweriger wordt. Maar onbeschoft is het zeker niet.
Eenmaal op gang én zeker als je de Giulia in Dynamic zet, weet de auto zich goed te manifesteren. De motor is van oorsprong van Ferrari, al moet hij in deze toepassing twee cilinders missen. Toch herkennen we in de opbouw en vermogensbereik wel het karakter van een Italiaans raspaard, wat de Giulia Quadrifoglio dan ook met volle overtuiging is. Met twee turbo's en een flinke motorinhoud weet de 2.9 V6 al redelijk snel een flinke duw in de rug te geven. Zelfs relatief vroeg opschakelen of vanuit laag in de toeren optrekken kan de motor goed aan, zeker in de vierde versnelling. Het maakt even inhalen of schakellui rijden ook prima mogelijk, al krijg je natuurlijk de meeste beleving als je even een paar verzetten terugschakelt en dan accelereert. Je hoort de zuurstof aangezogen worden, waarna de auto ervandoor spurt. De fijne versnellingsbak van ZF helpt enorm bij de karakteropbouw van deze aandrijflijn. Bij zelf schakelen, met de fraaie flippers aan het stuur, laat de bak alle controle aan de bestuurder. Geen interventie of goedbedoelde terug- of opschakelingen, maar echt volledige autonomie.
