Lexus IS 250 Executive

Het rijden

Tussen het tijdstip dat je buiten de auto staat en het tijdstip dat je wegrijdt, wordt je geconfronteerd met enkele hoogstandjes van techniek die hun weg hebben gevonden naar de IS. Allereerst heb je geen reguliere sleutel, maar enkel een klein kunststof kastje, qua formaat vergelijkbaar met de stilettosleutels van bijvoorbeeld Audi. Je hoeft hierop echter niet te drukken, want binnen een straal van enkele meters van de auto herkent deze dat je eraan komt en zal de portieren ontgrendelen zodra je hand waargenomen wordt aan de handgrepen. De zitting kan op 8 verschillende onderdelen elektrisch ingesteld worden en dan vervolgens wordt het tijd de wagen te starten. Geen sleutel dus en zoals dan te verwachten prijkt er een mooie ronde startknop achter het stuur. Wanneer deze ingedrukt wordt gebeurt er ineens van alles. Het stuur komt naar voren en stelt zich ook verticaal in op een vooraf bepaalde hoogte (Deze is dus ook volledig elektrisch zelf in te stellen en onthoudt zijn positie ook voor de volgende keer). Tegelijkertijd lichten de tot dan toe zwarte tellers blits op en de wijzers laten even hun bereik zien door opgelicht een keer van het begin naar het eind en weer terug te gaan. Zacht bromt vervolgens de V6 en kan ik vertrekken.
Wanneer ik de rem los laat glijdt de auto soepel van zijn plek en het gaspedaal laat hem zijn snelheid wat opvoeren. De automaat stelt je goed in staat om comfortabel te versnellen of snelheid te minderen. Toch, wanneer je bijvoorbeeld de snelweg opdraait, geeft de automaat ook heel goed gehoor aan een grotere vraag om snelheid. De motor lijkt even te wachten, maar vervolgens komt het volle vermogen van de motor om de hoek kijken om je in no time van de gewenste snelheid te voorzien. Vervolgens kun je weer heerlijk comfortabel verder cruisen. De automaat geeft wat dat betreft precies wat de bestuurder wenst. Er zit ook nog een sportstand op de automaat waarbij je zelf kunt op- en terugschakelen. Dit kan zowel door de pook naar voren of achter te duwen als door de flippers te gebruiken achter het stuur. Het is zeker leuk als je de auto hoog in de toeren wil laten optrekken, maar vervolgens kom je ook hier het veelgeziene probleem bij dit soort systemen tegen: een vertraging bij het schakelen waar je 'in je sportieve stand' niet op zit te wachten.
In mijn tocht van Arnhem naar de fotolokatie ben ik over bosrijke binnenweggetjes rond Oosterbeek en Doorwerth gereden. Heerlijk kronkelende wegen die af en toe ook eens flink stijgen of dalen. Op dit soort wegen merk je in wat voor sublieme rijdersauto je bent belandt. Het stuur volgt perfect op wat jij hem doorgeeft.
Het onderstel is, ondanks dat dit nog niet de sport-uitvoering is, behoorlijk strak afgesteld. Op zo'n bosweggetje voel je ieder worteltje dat licht een glooiing legt in het asfalt. Natuurlijk is het een sportieve auto, maar wellicht dat dit wel iets te veel van het goede is voor een luxueuse zakenlimousine.