Ford S-MAX 2.0i-16V

Het interieur

Om maar met de belangrijkste plek van de auto, die van de bestuurder, te beginnen: je waant jezelf geen moment in een MPV. De zitpositie is voortreffelijk. Bij het instappen kom je terecht op perfect steunende stoelen met stevige wangen en precies de goede hardheid. De stoel is elektrisch in hoogte verstelbaar en het stuur kan in ruime mate in omhoog, omlaag, naar je toe en van je af gezet worden. Je arm rust als vanzelf op de – net iets te harde – middenarmsteun. Vanaf deze positie is de versnellingspook en de futuristische handrem vanuit de pols te bedienen. De linkerhand hoeft maar een klein stukje naar het portier om de ramen en spiegels te bedienen. Ook de standaard automatische dubbele airco en radio/cd-speler zijn op de juiste hoogte geplaatst in de middenconsole en op het stuur zitten bedieningstoetsen voor de cruisecontrole, boordcomputer en radio. Allemaal standaard, net als een licht- en regensensor en een knieairbag voor de bestuurder, om maar een zijstraat te noemen. Ford heeft van de S-Max dan ook slechts één uitrustingsniveau op de markt gebracht, maar dat is gezien de ruime uitrusting geen verkeerde keuze geweest. Tegen vriendelijke meerprijzen zijn overigens nog een hoop nuttige opties leverbaar, zoals meedraaiende koplampen en een uitschuifbare laadvloer.

Tussen de kilometer- en toerenteller bevindt zich een scherm waar met duidelijke rode letters niet alleen de gegevens van de boordcomputer, maar ook die van de RDS-informatie van de radio getoond worden. Heel veilig, zo hoef je niet meer opzij naar de radio in de middenconsole te kijken. De schakelaars van de mistverlichting is gecombineerd met die van de dashboardverlichting en koplamphoogteverstelling, ook weer zo’n doordacht item, net als de raambediening waarbij nu eens élk raam met een druk op de knop geheel geopend en gesloten kan worden. Zo ziet het publiek het graag, overige autofabrikanten! Het dashboard zelf is opgetrokken uit kwalitatief hoogstaande materialen en de afwerking is prima voor elkaar. Nergens zijn brede kieren of scherpe randjes te zien, alleen zouden sommige sierlijsten beter ogen als ze uit écht aluminium waren vervaardigd. In totaal staan er vijf draaibare en met Alfa Romeo-achtige lamellen sluitbare ventilatieroosters ter beschikking aan de voorpassagiers, ook deze voelen stevig aan.
Een deur naar achteren en we komen terecht op de middelste zitrij van deze zeer ruime auto. Zeker als de drie, over een afstand van vijftien centimeter verschuifbare, stoelen in de achterste stand staan is de beenruimte riant. Maar ook een paar tikjes naar voren komen de meeste mensen nog geen ruimte te kort. De twee buitenste stoelen hebben zelfs een verstelbare rugleuning voor extra comfort, dat overschaduwd de wat vlakke zitting enigszins. Ook de rugleuning had nog net iets langer mogen zijn. Ondanks dat de S-Max lager is dan zijn soortgenoten is het met de hoofdruimte op rij twee voor elkaar. In de breedte merk je wel dat er drie stoelen naast elkaar staan want op de buitenste zitplaatsen staan je knieën net naast de bestuurders- of passagiersstoel. Een minpunt is de niet verstelbare gordels, nu zitten ze wel erg laag en lopen ze niet recht over je schouder.
Op de klapstoeltjes helemaal achterin de auto, die overigens een optie vormen van € 1.100, zijn eigenlijk alleen kinderen gerechtvaardigd te zitten. Voor volwassenen zijn korte ritten geen probleem, maar meer dan 50 kilometer zou ik niet zien zitten met mijn 1,79 meter. Zeker de hoofdruimte is nihil door het aflopende dak en de beenruimte hangt af van de inschikkelijkheid van de personen op zitrij twee. De instap is zo slecht nog niet, met een simpele handeling zijn de stoelen in het midden van de auto afzonderlijk naar voren te schuiven/klappen. Ze komen alleen niet terug in de uitgangsstand, helaas.

Opbergruimte voor klein grut is in een grote hoeveelheid aanwezig. De bestuurder beschikt over een vakje links van het stuur, een bak bovenop het dashboard, en onder de middenarmsteun zitten twee opbergmogelijkheden, waarvan één heel diepe. Twee bekerhouders achter de handrem en grote portierbakken zijn tegenwoordig populaire ruimtes om rolletjes snoep, sleutels en ander gerij onder te brengen. Achterin hebben passagiers ook portierbakken en onder de vloermatten zijn “geheime” ruimtes te vinden. De rechter is overigens al gedeeltelijk bezet door de bandenreparatieset. Als er is gekozen voor het Family Pack zitten er stevige vliegtuigtafels aan de achterkant van de voorstoelen. Verder horen er nog donker getint glas en zonneschermen in de achterportieren bij voor de prijs van € 550. Die zonneschermen zijn ook met de ramen open te gebruiken, heel handig. Verder kunnen achterpassagiers nog wat tijdschriften of kaarten kwijt in de rugleuning van de voorstoelen. Onder de vloer van de bagageruimte is nog een bak te vinden voor bijvoorbeeld een fototas.

Multifunctionaliteit is, zoals u misschien al vermoed, een sterk punt van de Ford S-Max. De bagageruimte is dan ook flexibel in te delen. Hierboven is al beschreven dat de middelste rij stoelen uitgebreide verstelmogelijkheden kennen en als we nog een stapje verder gaan is te zien dat de zitplaatsen met de minste moeite tot een vlakke laadvloer zijn om te toveren. Van de twee noodzitjes moet eerst de zitting gekanteld worden waarna de leuning om kan. Met eenvoudige afdekmatjes zijn de overgebleven openingen af te dekken en met alle stoelen buiten gebruik is er een laadlengte van maarliefst twee meter vijf beschikbaar! Maar ook met de middelste zitrij omhoog en het afdekscherm in functie is er een hoop mee te zeulen. Door de lengte van de auto (4,76 meter), heeft zelfs de ruimte achter de derde rij stoelen nog een redelijke 285 liter inhoud. Dan blijft alleen de vraag over waar het afdekscherm te laten, want de eventuele passagiers die “in de bagageruimte” zitten zullen het vast niet op prijs stellen een rolcassette in hun gezichtsveld te hebben…