Mitsubishi Outlander Sport 2.0 Invite Plus

Het rijden

Rijden met de Outlander in 2-liter uitvoering is een boven verwachting zeer prettige ervaring. Niet alleen de rijeigenschappen zijn opvallend goed voor een auto uit de SUV-klasse, ook het rijcomfort voldoet. De grenzen van het onderstel liggen voor een auto uit deze klasse op ongekende hoogtes, waarbij geen listig gedrag is waar te nemen. Bij een vlotter genomen rotonde helt de carrosserie relatief flink over, echter dit levert geen onprettige situaties op door de goede ondersteuning van de stoelen. De moderne wielophanging, met een multilink achteras, zorgt voor een prettig algeheel rijcomfort. Alleen de stugge demping van korte oneffenheden zorgt voor een minder prettige ervaring op slechte wegdekken. Slechts een gedeelte van de klappen wordt in deze omstandigheden door de stoel opgevangen. Ook op hogere snelheden blijft het weggedrag zeer goed. Mede vanwege de relatief grote spoorbreedte en de brede banden is het contact met het wegdek altijd goed.


Prettig is de goede werking en afstemming van de remmen, versnellingsbak en koppeling. De reminstallatie is met vier schijfremmen goed op zijn taak berekend. De versnellingsbak en koppeling zijn Japans exact afgesteld. Heerlijk hoe de versnellingsbak zich met enige weerstand maar met prachtig exacte schakelwegen laat schakelen. De versnellingsbakverhouding zijn dusdanig gekozen dat de motor ook op hogere snelheden voldoende trekkracht heeft en tegelijkertijd niet teveel motorgeluid veroorzaakt. De koppeling werkt zeer licht met een zacht aangrijpingspunt. Hierdoor is het in eerste instantie lastig om bij het wegrijden vanuit stilstand de hoeveelheid gas te doseren, dit went echter zeer snel. De besturing van de Outlander werkt prettig direct en met een bekrachtiging die voldoende maar niet teveel assisteert. Feedback en informatie over de staat van het wegdek en oneffenheden krijgt de bestuurder in voldoende mate.

De aandrijvende krachtbron, een 2 liter viercilinder motor met vier kleppen per cilinder, wordt ook in de Lancer gemonteerd. In beide gevallen heeft de motor maximaal 136 pk en 176 Nm te bieden. Belangrijker dan deze gegevens zijn het koppelverloop. Uit de zogenaamde koppelkromme valt af te lezen dat al vanaf circa 2000 rpm een nuttig koppel van 150 Nm paraat is. Dit is niet alleen theoretisch gezien een prettige eigenschap, ook in de praktijk blijkt de krachtbron heerlijk soepel. Hierdoor kan schakellui gereden worden, 60 km/u in de 5e versnelling is geen enkel probleem. De motorkarakteristiek laat in de praktijk echter twee gezichten zien. Bij vlotter doorrijden laat de motor merkbaar horen het naar zijn zin te hebben. Het is zelfs verslavend om gebruik te maken van het maximale koppel van de motor bij 4500 rpm, vanaf 4000 rpm laat de motor een sportief klinkende brom horen. Net als andere benzinemotoren van het merk met de drie diamanten heeft de 2 liter motor geen enkel probleem met het draaien van toeren. Alleen de krachtbron al is dan ook één van de visitekaartjes van de Outlander.

Het rijden met de Outlander is ondanks de hoogte van de carrosserie een prettige aangelegenheid. Een strakke afstemming van het onderstel heeft geresulteerd in een goed en betrouwbaar weggedrag en een voldoende rijcomfort op goed wegdek. Helaas heeft dit tevens geresulteerd in een stugge demping van oneffenheden, wat als minder prettig kan worden bestempeld. Een nadeel van de hoge en langzaam aflopende motorkap is de overzichtelijkheid ervan. Bij inparkeren is het einde van de motorkap niet te zien, wat onzeker handelen tot gevolg kan hebben.