Lexus IS300h F Sport Line

Goed geoutilleerd

Ook aan de binnenzijde zien we veel opvallende lijnen, al is het nu minder storend en voelt het voor de bestuurder meer als een goed geoutilleerde cockpit. Zowel het materiaalgebruik als de afwerking daarvan is fenomenaal. Zacht aanvoelende materialen op het dashboard worden afgewisseld met chique metalen. Rond het Mark Levinson-audiosysteem zien we wat gladde materialen met een licht geborstelde structuur, helaas pakt dat – net als de materialen rond de pook – wel snel vette vingers aan. De donkere hemel en de bordeauxrode, lederen bekleding van stoelen en deuren maken het sportieve en exclusieve plaatje compleet. Het kleine pookje heeft nu een mooie, roodgestikte leren hoes en eindelijk zijn we van de zigzaggende sleuf af. Jammer is dat er naast de pook een goedkoop inlegplaatje gebruikt wordt om de automaatstanden aan te duiden. Ook nog eens op glimmend zwart materiaal en gebruikmakend van felgroene en –oranje letters. Met een eenvoudige kleurloze gravering in de pookknop was je op een stijlvolle manier van dat plaatje afgekomen.

Naar goed Japans gebruik zitten er tal van vernuftige systemen op de auto. Neem de tiptoetsen van de airco die ook met een soort swipe-functie kunnen worden bediend of de vrij bewegende joystick die op wonderbaarlijke wijze voorzien wordt van weerstanden zodra het scherm meerdere knoppen of vlakken kent. Toch zitten er ook risico’s aan deze systemen, want ze vragen wel degelijk gewenning. Ook na een week was het nog wel eens zoeken naar de goede menu’s of stuntelen met het invoeren van een adres in de navigatie. De joystick kende namelijk niet zoveel weerstand-standen als het aantal letters op het scherm dat naast elkaar stond. De navigatie kan naar wens schermvullend of deels op het centraal geplaatste scherm getoond worden, maar de techniek waarmee het achter het stuur getoond kan worden, was voor ons echt een pareltje. Met een druk op de knop schuift de meter achter het stuur fysiek naar rechts om ruimte te maken voor de informatie van het navigatiesysteem. De techniek – afkomstig uit de supersportwagen van Lexus, de LFA – is niet alleen oogstrelend, maar zeker ook praktisch. De meter is van zichzelf al een kunststukje, want standaard zien we een blauwe eco-/chargemeter zoals bij andere hybrides, maar met de auto in de Sport- of Sport+-stand wordt het een roodgekleurde toerenteller met een naaldje dat zo echt lijkt dat je drie keer moet kijken om te zien dat hij toch echt geprojecteerd wordt.