Dacia Sandero 0.9 TCe 90 Lauréate

Saaier en degelijker

Onlangs reden we zijn neefje Clio en over het design van het binnenste waren we toen goed te spreken. Echter, de kwaliteit van het interieur van de Renault is een ander verhaal. Goedkoop ogende kunststoffen en grote naden zijn eerder regel dan uitzondering. Dit is vreemd, gezien de flink hogere prijs van de Clio ten opzichte van de Sandero, terwijl beide van exact dezelfde aandrijflijn zijn voorzien en tevens gelijkwaardig zijn uitgerust. Het dashboard van de Dacia steekt namelijk wel goed in elkaar. Nee, het is niet zo sprankelend en buitengewoon vormgegeven als dat van de Clio, maar de materialen zien er gewoon goed uit, alles steekt goed in elkaar en ook de ergonomie is goed op orde - buiten de rare keuze van de plaatsing van de raambediening op de middenconsole. Onze testauto is voorzien van het navigatie/audiosysteem dat ook in de nieuwe Clio te vinden is en ook hier de handen op elkaar krijgt. Enkel de slechte afleesbaarheid bij fel zonlicht is een minpunt van dit systeem.

Zoals eerder vermeld is de Sandero qua buitenmaten een behoorlijk forse auto - zeker voor zijn klasse. Dit merk je als je plaats hebt genomen, zowel vóór- als achterin. Voor vier volwassenen is genoeg plek om het lang uit te houden in de Dacia, waarbij lange mensen ruim voldoende hoofdruimte hebben. Ook geheel achterin is meer ruimte te vinden dan bij het gros van zijn concurrenten en dankzij de grote achterklep is inladen van bagage een peuleschil.