Audi S8 4.0 TFSI quattro Pro Line +

Mist het rauwe randje

Voor zo'n grote limousine stuurt de S8 nog behoorlijk direct en lichtvoetig. In de 'Dynamic' stand wordt de stuurbekrachtiging een tikje zwaarder en duwt het sportdifferentieel de Audi mooi de bocht door. En toch blijft er altijd een spatje afstandelijkheid aanwezig. De S8 is nou eenmaal geen compacte sportauto, maar een chauffeursauto met extra pit om aan belagers te ontkomen. Dat merk je aan meer dingen. Hoe indrukwekkend het acceleratievermogen ook is, in de basis heeft het achtcilinderblok een zeer soepel dieselachtig karakter. Bij lage toerentallen kun je op een vloedgolf van koppel in alle comfort en rust door het verkeer zwemmen. Ook blijft de achtcilinder altijd zeer geciviliseerd klinken. Nooit laat de V8 een luide brom horen of plofjes gas toe bij het lossen van het gaspedaal. Het uitlaatgeluid is weliswaar zeer mooi, maar ook een beetje saai. Een knop waarmee je een set kleppen kunt openzetten ontbreekt. Via quattro GmbH is het mogelijk een ander uitlaatsysteem te monteren, maar dat kan de eerste de beste tuner eveneens.

En zodoende vraag ik me na een week rijden af wat nu eigenlijk de toegevoegde waarde van de Audi S8 is. In principe doet de auto niets verkeerd, ware het niet dat de verschillen met een A8 W12 marginaal zijn. Sterker nog, de laatste kun je ook met lange wielbasis krijgen. Je krijgt meer auto voor je geld. Ook valt de W12 door zijn chromen opsmuk meer op dan de S8. Beide zijn vergelijkbaar snel en behoren tot de meest comfortabele manieren om je van A naar B te verplaatsen. Maar het ontbreekt de S8 aan emotie en onbehouwen eigenschappen. Hij voelt net zo klinisch en perfect aan als zijn W12 broeder. Kiezen tussen beide doe je op basis van smaak in plaats van karakter. Jammer, want een rauwer randje zou de S8 best goed staan.