Muziek in de oren
Minder enthousiast worden we van de besturing; voor een auto van dit kaliber is die simpelweg te licht en bovendien niet communicatief genoeg. Het insturen gaat daarentegen wel lekker direct en dat vormt weer de perfecte combinatie met het ietwat stugge maar sublieme onderstel. Een ander staaltje fraaie techniek ligt natuurlijk onder de motorkap: een 2.5 liter boxer die 300 pk levert. Het blok trekt als een tierelier - 0 tot 100 in 5.2 seconden - en vanaf zo'n 3.000 toeren komt het beest pas echt los. Niet alleen voel je een duw in de rug, maar ook de boxerroffel doet dan zijn intrede en laat het gebrul als muziek in de oren klinken. Schakel je terug, dan wordt er automatisch tussengas gegeven voor dat vleugje extra sportiviteit. Dat schakelen gaat trouwens behoorlijk secuur en met korte slagen. Dat deze Subaru je continu triggert om hem de sporen te geven heeft natuurlijk z'n invloed op het brandstofverbruik. In een week tijd hebben wij wel een paar keer aan de pomp gestaan om het beest te voorzien van Super 98. Daar is 'ie namelijk gek op, aldus het testgemiddelde van 1 op 7. Hou je het rustig, dan mag je blij zijn als je 1 op 11 haalt.
