Volvo V70 2.4D Edition II

Het rijden

Het rijden met deze auto kent 2 kanten. De meeste eigenaren of toekomstige eigenaren zullen deze auto lekker gebruiken als cruise auto. Door de weeks lekker van het werk naar huis, en in het weekend als life-style auto voor leuke dingen met de kids bijvoorbeeld. De auto kent echter ook een andere kant, namelijk van een autobahn-freek. Hij wil meer dan lekker vlot vooruit zullen we maar zeggen. Wat een ontzettend mooie combinatie is de gear-tronic automaat met deze heerlijke dieselmotor. De 163 pk sterke common-rail dieselmotor behoort tot de fraaiste van dit moment. Hij draait soepel zijn rondjes, en het geluid wat hij teweegbrengt doet je allerminst denken aan een diesel. Zelden heeft een dieselmotor zo’n inspirerend geluid voortgebracht. De krachtbron is heerlijk soepel door zijn koppel van 340Nm wat hij tussen de 1750 en 2750 tpm voluit op de voorwielen overbrengt. Hij neemt moeiteloos erg grote stappen. Als ik niet zou weten dat hier een 163 pk sterke krachtbron in lag zou ik gokken op een pk’tje of 200, zo makkelijk gaat deze auto voorruit.

Deze motor in combinatie met de al eerder genoemde gear-tronic automaat (een 6 bak) is echt een aanrader. De automaat laat zich wat stroef van verzet duwen/trekken, maar is er verder eentje om van te watertanden. Ja, bij volvo weten ze wel hoe je een automaat moet bouwen. In z’n “D” past hij het schakelmoment aan op de manier hoe je rijdt. Rij je rustig (weg), schakelt hij vroeg op en maakt hij weinig geluid en indruk. Rij je wat pittiger weg schakelt hij later op en imponeert hij meer. Het geluid wat er vanaf komt is zeker niet storend, maar wel aanwezig. Zelf zou ik geen seconde van het geluid willen missen want je luistert er echt voor je plezier naar. Wat een mooi, en bekend, 5-cilinder “roffel” geluid komt er uit het vooronder vandaan.

Het sturen gaat niet te zwaar en niet te licht. Communicatief is het zeker niet, maar sportaspecten moet je ook niet verwachten van deze auto. Zolang het rechtuit gaat, gaat het heerlijk. In een lange doordraaien is één stuurbeweging nodig, daarna volgt hij ronduit de lijn zoals je hem eerder heb gekozen. De wagen helt echter wel wat over in de bochten. De koets gooit dan zijn 1535kg vol in de strijd. Op snelwegtempo á 100km draait de diesel 1750 tpm in z’n 6, en bij 120km 2150 tpm in z’n 6. Ik heb ¾ van de gereden tijd (± 250km) in de manual stand gereden. Het geeft zeker mijn voorkeur. Het bedienen van de versnellingen gaat met de welbekende + en – bij de versnellingspook. De schok van de eerste versnelling naar z’n 2e is vrij heftig. Ook doet hij daar vrij lang over, als je hem aantikt schakelt hij pas een tel later naar het volgende verzet. De rest van de schakelwegen doet hij net zo gevoelloos als de wisselingen in z’n “D”. Je merkt er echt niets van. Op de snelweg rijdend tussen het drukke hedendaagse verkeer is het heerlijk vertoeven. Wanneer je in de manual stand rijdt, en tijdelijk wil versnellen voor een voorligger die iets minder dan de maximale snelheid rijd, geef je 2 tikjes tegen de met leer beklede versnellingspook zodat hij terugschakelt naar de 4e versnelling. Nu ontstaat er brute kracht in is de diesel op z’n best. Je valt even terug door de terugacceleratie, maar met de rechtervoet naar beneden trakteert de 5-cilinder je op 340 Nm. De auto voor je is inmiddels een stipje in je achteruitkijkspiegel geworden.

Tijdens mijn rit heb ik constant het navigatiesysteem aangehad. Het is een prachtig systeem. Je hoeft geen bestemming in te voeren als je de locatie wilt weten waar je je op dit moment bevind. Op elk gewenste tijdstip kan je zien waar je rijd. Het scherm is in 2 delen gesplitst met elk een andere schaal zodat het een duidelijke situatie schept.

Het verbruik tijdens de gehele rit is exact 8,0L / 100km. Dit zijn afgewisselde snelweg- , provinciale- en bebouwde kom kilometers. Dat is zeker niet slecht met een pittige rijstijl. Volgens de energie kaart, die op elke showroomauto zit, is het brandstofverbruik 7,9L / 100km. Dat is dus een uitstekend resultaat.