Soepel
Zo eigenzinnig als de binnenkant, zo gewoontjes is eigenlijk het exterieur. Al moeten we ons wel realiseren dat je met een auto van dit formaat nu eenmaal aan bepaalde vormen gebonden bent. Het uiterlijk past goed bij diverse ontwerpen van Renault die we rond het midden van het vorige decennium zagen, deze Espace is net een grote Scénic. Of draai het om, zo u wil. Ondanks het feit dat de auto al acht jaar meegaat en vrijwel alle andere Renaults met dezelfde designtaal al vervangen zijn, oogt de auto toch geenszins bedaagd.
Maar het mooiste is toch eigenlijk wel dat de Grand Espace ook niet bedaagd rijdt. De ontwikkelingen in autoland gaan met rasse schreden, maar deze grote Renault heeft het goed weten bij te benen. De soepele tweeliter dieselmotor met 150 pk en de comfortabele automaat vormen daarbij essentiële onderdelen. Zelfs in een tijd waar de dubbele koppeling de maatstaf is geworden zijn voelbare overgangen van de zestraps automaat opvallend afwezig. Het toerental wordt steeds laag gehouden en bij snelheidsvermindering duurt het dan ook relatief lang aleer de automaat weer terugschakelt, maar toch kan het motorblok daar prima mee omgaan. Al moet je bij een auto met een dergelijk comfortabele inborst natuurlijk ook geen explosies van kracht verwachten. Snelheidswisselingen gaan met het tempo van een Zuid-Franse campinghouder die siësta houdt, maar uiteindelijk komt het allemaal wel voor elkaar. Ben je eenmaal op hoge snelheid belandt, dan nog komt het vaak voor dat passagiers het niet eens doorhebben vanwege de hoge zit en het comfortabele karakter van het onderstel.