Ford Ka 1.3i 70 pk Appel

Het interieur

In het interieur wordt de New Edge-stijl vrolijk doorgezet. Het dashboard is wel in een erg donkere kleur uitgevoerd, maar is alles behalve recht van vorm. De fleurigheid in het interieur komt van de witte tellers (inclusief toerenteller, maar zonder temperatuurmeter), zilverkleurige middenconsole en de kleur van de carrosserie die je op de portieren terug ziet. Zolang de Ka op de markt is, is de grootste wijziging aan de rechterkant van het dashboard te zien. Hij heeft nu een volwaardig dashboardkastje en de belijning is wat aangepast aan de tand des tijds. In veel auto’s rukken de ronde ventilatieroosters de laatste tijd op, de Ka heeft ze altijd al gehad. Het leuke klokje midden op het dash weerspiegelt in de voorruit, maar is wel leuk gevonden. De afwerking is netjes, alle delen sluiten goed op elkaar aan.

Opbergruimte is er genoeg te vinden. Portiervakken in de vorm van een halve maan, een vakje voor de versnellingspook en een aflegruimte boven het dashboardkastje kunnen gebruikt worden voor het afleggen van klein grut. Tussen de zonnekleppen zit een klein netje waar iets tussen geklemd kan worden. Aan de achterkant van de voorstoelen zitten eveneens opbergnetten. Over de ergonomie ook geen kwaad woord. De knoppen van de elektrische zijruiten zitten keurig in het portier (zonder one-touch up/down-functie helaas) en de originele radio/cd-speler van Ford is voorzien van lekker grote druktoetsen, en klinkt heel aardig. Ook de spiegelverstelling zit waar hij hoort, onderaan de A-stijl. Airco is in deze Appel-uitvoering standaard. In stand één draait de ventilator al flink, waardoor je gauw geneigd bent stand nul in te schakelen. Alleen schakelt de airco zich dan automatisch uit. Links naast het stuur zit de knop voor de achterklepontgrendeling. Deze kan overigens ook met de afstandsbediening of gewoon via de sleutel geopend worden.
De zitpositie is niet uitgebreid verstelbaar, maar het voldoet. Het stevige met leer beklede stuur zit zo vast als een huis waardoor je met gestrekte armen zit. Ford durft te beweren dat de bestuurdersstoel in hoogte verstelbaar is, maar dat kun je beter lezen als: de zitting is enigszins kantelbaar. Doordat de Ka slechts 3,62 meter lang is zit de B-stijl niet ver weg en zijn de gordels goed bereikbaar. De voorstoelen steunen redelijk, de zittingen zijn te kort. Wel zijn ze lekker stevig gevuld, na een uur rijden had ik geen last van stijve ledematen of ander ongerief.

Achterpassagiers hebben zolang de voorinzittenden wat van hun ruimte opofferen best de ruimte voor hun benen. Ook kunnen ze hun voeten ver onder de voorstoelen schuiven. Met de hoofdruimte is het minder gesteld, personen van 1,75 meter of langer komen met hun kruin tegen de hemelbekleding. De instap naar de achterbank is niet erg ruim bemeten, maar lenige kleuters zullen vast zo naar binnen springen. De voorstoelen beschikken niet over een instapsysteem, slechts de rugleuning kantelt voorover.
Tsja, ook bagageruimte kun je natuurlijk niet in karrenvrachten verwachten bij zo’n opdondertje. Gelukkig is de achterbankleuning gedeeld neer te klappen. Is de afwerking van het dashboard prima voor elkaar, in de kofferruimte is dat wel anders. Een dun matje moet dienen als vloerbedekking en de draden van de achterlichten zijn niet afgedekt met een kapje. De kale wielkasten zullen in de loop der jaren aardig wat krassen oplopen door boodschappenkratten. Bij het monteren van de hoedenplank is Ford ook zuinig geweest. Slechts één koortje en kwetsbare kunststof klemmen voor de bevestiging. De achterklep is voorzien van een goede handgreep om hem dicht te trekken.