Toyota Land Cruiser V8 4.5 D-4D Executive

Kraftwerk

Dankzij de volledig nieuwe en beresterke V8 dieselkrachtbron laat zich de Land Cruiser V8 met een verbluffend gemak als een ballerina door het verkeer regisseren. Elke minieme beweging van het gaspedaal mond uit in een oplaaiende grom en een kalme gevoelvolle voorwaartse beweging. De gebundelde oerkracht die deze diesel opwekt lijkt op elk commando exact te gehoorzamen. Als er echter meer wordt gevraagd van het 286pk en 650Nm leverende blok volgt de gasrespons niet meteen. De diesel - die stationair slechts 500 toeren draait - lijkt dan verdacht veel het karakter van een scheepsdiesel te hebben die eerst zijn krachten moet bundelen om het gevaarte voorwaarts te duwen. Maar als de automatische transmissie het juiste verzet ingeschakeld heeft en de gebundelde kracht naar de vier aangedreven wiel vloeit gaat de Land Cruiser er vandoor als op hol geslagen olifant. De versnelling is voor een auto met dit formaat snel te noemen, zo is het mogelijk om binnen 8,2 seconden naar de 100km/h te knallen. Dat dwingt niet alleen respect af bij de overige medeweggebruikers, ook als bestuurder leer je deze krachtcentrale te eerbiedigen. Het gemiddelde verbruik bedraagt overigens een royale 15 liter per 100 kilometer, maar dat is slechts van ondergeschikt belang bij een auto van dit kaliber.

Eenmaal op snelheid valt op dat de automatische transmissies, die voorzien is van zes versnellingen, nogal lang na moet denken voordat het hoogste verzet wordt ingeschakeld. Door deze wachttijd wordt de motor op toeren gehouden in geval er weer een vlugge doorstart wordt gemaakt. Maar ook tijdens kalme acceleraties zijn we niet gecharmeerd van het trage karakter van de bak. Dit geldt eveneens voor terugschakelen, wat door de automaat net te veel tijd vergt. Het zijdezachte schakelgedrag weet dit gebrek echter ruimschoots te compenseren. Zijdezacht is ook de vering van het ladderchassis. De Land Cruiser rolt met veel comfort over allerlei kuilen en gaten, zonder daarbij stoterig of nerveus aan te voelen. Slechts het rollen over de lengteas verraad dat deze mastodont voorzien in van een ladderchassis. Dit rollen uit zich in vlugge bochtcombinaties in een overhellende koets. De Executive is echter voorzien van AVS (Adaptive Variable Suspension) en AHC (Active Hight Control) die de demp- en veerkracht schijnen bij te stellen om dit overhellen te voorkomen. Veel is er onder dagelijkse omstandigheden niet van te merken, de Land Cruiser V8 volgt zijn ingeslagen pad gedwee. De duikneigingen worden door beide systemen ook in enige mate onderdrukt, al wint de natuurkunde het uiteindelijk toch van alle elektronische poespas.

Zo moeten er ook niet al te hoge verwachtingen aan de besturing worden gesteld. De afstemming is vooral gericht op comfort gericht, wat ten nadele komt van het contact met het wegdek. Vooral in de rechtuit stand is de besturing vaag en gevoelloos, tijdens het insturen wordt de weerstand wel groter wat ten goede komt aan de precisie. Natuurlijk stuurt de Land Cruiser daardoor niet meteen snaarstrak, maar voor een auto met een ladderchassis is het op z'n minst zeer acceptabel. Samen met de dempkracht op standje 'Sport' kunnen we niet anders concluderen dan dat de Land Cruiser V8 zijn koers prima weet te volgen, al is het verschil ten opzichte van de normale stand gering. Een ledig gewicht van ruim 2,5 ton doet nu eenmaal wat het wil, ongeacht de aanwezige elektronica.

Dat laatste werd vooral pijnlijk duidelijk toen we gedreven door enthousiasme vast kwam te zitten in mul zand tijdens de fotoshoot. Met ingeschakelde sper, de niveauregeling in standje hoogwater en de hulp van de elektronica werd een laatste poging gewaagd om op eigen kracht uit het verraderlijke zand te komen. Maar zodra de Land Cruiser met zijn buik op het zand ligt moeten zelfs de meest geavanceerde elektronische hulpsystemen zich geslagen geven aan een primitieve schep en een paar houten planken. Zodra de grip ontbreekt heeft men ook niks meer aan de boomontwortelende 650Nm, die dan niets meer weten te verrichten. De 20 inch asfaltbanden werken in het ruwe terrein natuurlijk ook niet echt mee, net als het reservewiel dat zich onder de achterzijde van de auto bevind. Daardoor zorgt het ervoor dat de achterste vrijloophoek een slag kleiner wordt, om maar te zwijgen over het feit dat al het zand zich ervoor ophoopt en voor meer onnodige weerstand weet te zorgen. Na een hoop zand geschept te hebben blijven we met de gedachte zitten dat door alle luxe de Land Cruiser V8 wellicht zijn doel reeds voorbij geschoten is.