Jeep Patriot 2.4 Limited

Vies is mooi

We draaien de sleutel van de Patriot om en de 170 pk sterke 2.4 liter motor in de Patriot ontwaakt. Ons verwachtingspatroon is dat er een zware roffel klinkt, maar niets is minder waar. Vrijwel geruisloos komt de motor tot leven. Door de hoge zit heb je goed zicht op wat er voor je gebeurt. De automatisch dimmende binnenspiegel is niet erg groot en dekt ook niet de hele achterruit. De prettige besturing valt direct op. Niet te licht en niet te zwaar. Prima dus. Na het indrukken van het gaspedaal schakelen we door naar de tweede versnelling. Ook dat voelt goed, de bak pakt direct en blijft niet hangen. Eenmaal op snelheid merken we de vaste wegligging van de Amerikaan. Ook in bochten krijg je niet het idee van onder- of overstuur. Eigenlijk rijdt de Jeep gewoon relaxed. Doordat de Patriot hoog is en weinig lijn heeft, is er van aërodynamica niet of nauwelijks sprake. Dat merk je boven de honderd kilometer per uur, dan ontstaat er een hoop windgeruis. De grote omvang van de spiegels draagt daar ook aan bij.

Verwacht van de Patriot met zijn gewicht van dik 1.400 kilo geen topprestaties, maar in het dagelijks verkeer staat hij z’n mannetje met voldoende power. Wel maakt de motor relatief veel toeren. Het verbruik van de Amerikaan valt niet tegen. Na de 750 kilometer die wij met de Jeep reden gaf de boordcomputer een gemiddelde van 10.2 liter op honderd kilometer aan. Het (optionele) bandenspanningcontrolesysteem toont op de boordcomputer informatie over elke band. De Patriot is op veiligheidsgebied standaard uitgerust met ESP en Electronic Roll Mitigation (ERM), dat helpt om de auto in de gewenste koers te houden, door gas te minderen en één of meer wielen selectief af te remmen.

Dan de rijeigenschappen in het terrein. Op en rond Nationaal Park De Hoge Veluwe kunnen we het niet laten, waar toegestaan natuurlijk, om ook offroad te gaan. Daar voelt de Patriot – vanwaar anders die naam – zich het lekkerst. Even de 4wd-knop inschakelen en het ruige werk kan beginnen. Het kost de Amerikaan weinig moeite om zich door de mulle zandwegen te ploeteren. Ook modderige paden vormen geen obstakel. Een hoog fungehalte dus. Minder leuk is dat de Patriot – hij was nog schoon – behoorlijk vies is geworden. Maar zeg nou zelf, onder de modder is een Jeep toch eigenlijk het mooist?