Ferrari 412

Het interieur

Zoals je van Ferrari mag verwachten, ziet de auto er vanbinnen zeer luxe uit. Het dashboard is bekleed met zwart leer en de deurpanelen zijn met crèmekleurig leder bekleed, dezelfde kleur als de stoelen. De zijkant van de middentunnel en de vloer zijn bekleed met een helderblauwe stof. Dat ziet er niet onaardig uit, maar een wat donkerder tintje blauw had er waarschijnlijk wat chiquer uitgezien. Op de stoelen is weinig aan te merken. Het leer voelt heel goed aan en het profiel van de stoelen zorgt voor een prettige zit. Hoewel de zijwangen niet zo hoog zijn, bieden de stoelen voldoende zijdelings steun. Aangezien de auto geen echte bochtenridder is, hadden de stoelen ook niet sportiever gehoeven, kuipstoeltjes zouden misplaatst zijn geweest.

De hoge en brede middentunnel is prominent in beeld en vormt een duidelijke afscheiding tussen de plaats van de bestuurder en die van de passagier. Deze hoge middentunnel zorgt samen met de naar de bestuurder gerichte klokjes voor een sterk cockpitgevoel. In tegenstelling tot een echte cockpit zijn er gelukkig niet heel veel knopjes te vinden, waardoor het er rustig en overzichtelijk uitziet. De knopjes, schakelaars en stuurstengels voelen overigens erg degelijk aan, meer Duits dan Italiaans. Dat is een hele geruststelling. Een kleine misser is de positie van de knipperlichtstengel en die van de verlichtingsstengel: ze zitten zo dicht bij elkaar, dat je gemakkelijk de verkeerde stengel te pakken hebt.

Het instrumentarium is uit duizenden te herkennen: de Veglia-tellers hebben een feloranje lettertype en er staat een steigerend paardje in het midden. De afleesbaarheid zou subliem zijn, ware het niet dat het stuur in de weg zit. Het stuur is namelijk niet verstelbaar en wanneer je ongeveer 1.80m lang bent, dan ontneemt de bovenkant van het stuur het zicht op de bovenkant van de tellers. Op snelwegsnelheid moet je dus maar een beetje op je gevoel afgaan als je wilt weten met welke snelheid je rijdt.