Toyota GR Supra 3.0 Legend Premium

Een eigen draai

Gelukkig hebben de Japanners geen Duitse optielijsten. De GR Supra heeft als 'Legend' een ontzettend rijke standaarduitrusting, waarbij onder meer adaptieve cruise control, elektrisch verstel- en verwarmbare stoelen, het navigatiesysteem en de 19 inch wielen al inbegrepen zijn. Ook wat betreft de rij-eigenschappen kom je met het standaard Active Sports Differential en Adaptive Variable Suspension niets tekort, maar dat kost je ook 83.995 euro. Wij reden de GR Supra als 'Legend Premium', die voor 86.495 euro in de prijslijst staat. Voor die 2.500 euro extra krijg je lederen bekleding, een licht- en opslagpakket, het head-up display, de audio van JBL en een draadloze oplader voor je telefoon. Je bent dan werkelijk van alle gemakken voorzien, waarbij alleen de lakkleuren nog een extra meerprijs kunnen opleveren. Ten opzichte van de Z4 M40i is de GR Supra dus een goede aanbieding. Voor een vergelijkbaar uitgeruste BMW ben je minstens 6.000 euro extra kwijt.

Goed, genoeg beschreven, we gaan rijden! Wanneer je instapt, trek je de Supra meteen aan. Je laat jezelf in de stoel zakken en het interieur sluit zich als het ware om je heen, een indruk die versterkt wordt door de lage zijruiten. De stoelen zitten goed en zijn voldoende instelbaar, waarbij het lichaam goed ondersteund wordt. Wel was een uitschuifbare zitting nog een fijne toevoeging geweest. De zitpositie is verder zeer goed, zoals het een ware sportwagen betaamt. Het stuur had naar het voorbeeld van het M-sportstuurwiel van BMW wel wat dikker mogen zijn. Dit alles zijn we echter vergeten wanneer we de GR Supra starten. De 3.0 zes-in-lijn komt met een luide brul tot leven, om vervolgens weer tot bedaren te komen. We kennen de krachtbron uiteraard al van BMW. Hij is goed voor 340 pk en 500 Nm koppel, dat al vanaf 1.350 toeren per minuut tot je beschikking staat. 

Toyota heeft haar eigen draai aan aan de motor gegeven, waardoor hij nét even anders klinkt dan in de Z4. Onderin het toerenbereik hoor je een wat dieper, sinister gegrom. Rond de 3.000 toeren gaat dit over in een typische zescilinder-roffel, welke in de sportstand licht resoneert in het interieur. Bovendien is het gefluit van de turbo ondertussen zachtjes hoorbaar op de achtergrond. Het is een fantastische soundtrack. Wanneer je het gas los laat, word je getrakteerd op plofjes en gepruttel uit de uitlaten. Doordat er geen wand tussen de kofferbak en de cockpit zit, fungeert deze als een soort klankkast. Een klein nadeel is dat er bij het rijden met de ramen open veel windgeruis en geklapper ontstaat, waardoor je het motorgeluid niet extra goed hoort. De beste geluidsbeleving heb je dus met de ramen dicht. Het uiteindelijke gevoel dat je krijgt in de GR Supra is heel speciaal. De auto roept veel positieve reacties op en je hebt echt het idee dat je met iets bijzonders onderweg bent. Uiteindelijk is dat toch wat je wilt in een sportwagen.