Stevige zit
Vraag de gemiddelde gebruiker van een bedrijfsauto wat voor hem of haar belangrijk is en je komt al snel op zitcomfort. Moet je een flink stuk rijden voor een klus of zit je zelfs de hele dag in je auto, dan snap je dat een goede stoel van cruciaal belang is. Opel heeft wat betreft zitcomfort een behoorlijk goede reputatie. Een aantal modellen van Opel zijn zelfs voorzien van AGR-stoelen, ontwikkeld in samenwerking met fysiotherapeuten. Deze stoelen zijn in de Combo - vooralsnog - niet terug te vinden. Rij je de Combo Selection (het instapmodel), dan is de bestuurdersstoel op vier verschillende manieren verstelbaar. De bijrijdersstoel is niet verstelbaar en je moet het doen zonder armsteunen. Ga je voor de Combo Edition, het model dat een tree hoger staat dan de Selection, dan zien we een aanmerkelijke verbetering in zitcomfort. De stoel is namelijk zesdelig verstelbaar, inclusief lendensteun en een armsteun. De bijrijder moet het in de Edition doen met een stoel die viervoudig verstelbaar is. Alle modellen zijn verkrijgbaar met twee of drie zitplaatsen.
Nadat we zijn ingestapt, merken we direct dat de stoelen een stevige en goede zit hebben. De lenden worden goed ondersteund en met de diverse verstelmogelijkheden is er altijd wel een gewenste zithouding te vinden. De zitting van de stoel had wel langer gemogen. Hoewel een korte zitting fijn is bij veelvoudig in- en uitstappen, zouden we ons kunnen voorstellen dat dit op termijn de bovenbenen onvoldoende ondersteunt. Nadat we de stoel goed ingesteld hebben, nemen we de tijd om het interieur te bekijken. Voor ons prijkt het fijne stuur waar we in andere Opel-modellen al kennis mee mochten maken. De functies op het stuur wijzen zich vanzelf en het gehele stuur ligt fijn in de hand. Achter het stuurwiel prijken de analoge klokken, met in het midden een scherm waarop relevante basisinformatie weergegeven wordt. Geen lastige menu's of complexe structuren; enkel de ritinfo en het verbruik. In het midden een groot, staand scherm dat zich laat bedienen met touch-knoppen. De temperatuur is te regelen middels fysieke knoppen die zich onder het scherm bevinden. Het geheel van het interieur toont strak en functioneel. Overal zijn slimme opbergmogelijkheden te vinden. Zo is er boven je hoofd een groot opbergvak, zijn er twee handschoenkasten, een grote uitsparing tussen de twee stoelen en natuurlijk grote vakken in de deuren. Opvallend is het vele gebruik van harde kunststof onderdelen in het interieur. Dit had verfijnder gekund en maakt de uitstraling van het interieur basic.
Wij rijden de 131 pk sterke Combo met een 1.5 liter diesel. Met een eigen gewicht van ruim 1.400 kg en een laadblok van 250 kg achterin moet de motor op de snelweg flink zijn best doen om de vaart erin te krijgen. Het stuurgedrag is niet van het gevoeligste soort, maar voor een auto in deze klasse zeker niet slecht. De auto staat op het EMP2 platform dat we eerder tegenkwamen onder de Grandland X. Zowel op verhard als op onverhard terrein houdt het platform zich goed en blijft de auto comfortabel. In de bochten hebben we geen last van een grote overhang; dit zou echter per inrichting van de bedrijfsauto kunnen verschillen.
