Vreemde Eend in de bijt
Eigenzinnig als de Fransen zijn, is de DS3 Cabrio geen cabriolet volgens het boekje. Anders dan bij een volbloed cabriolet verdwijnt het dak van de open DS3 namelijk niet in z'n geheel. In plaats daarvan zitten de dakranden vast (ongeacht de stand van de kap) en wordt het zicht op de hemel je ontnomen door een joekel van een vouwdak. Een soortgelijke constructie zien we bijvoorbeeld bij de Fiat 500C. Zo'n constructie biedt misschien niet de ultieme cabriobeleving, maar zet daar wel een aantal interessante voordelen tegenover, waarover later meer.
Dat het historisch verantwoord is, is in elk geval boven iedere twijfel verheven - wie herinnert zich niet de dakloze 2CV? - maar gelukkig is de kap niet gespeend van moderne techniek. Tussen de zonnekleppen zit een knop waarmee je de DS3 - desnoods rijdend tot 120 km/h - elektrisch opent of sluit. Traploos of in één van de drie standaardsettings: tot vóór, tot boven of zelfs tot helemaal achter de achterpassagiers. In die laatste stand gaat de achterruit 'liggen' en vouwt de kap zich daar in een plooi bovenop. Au revoir, zicht naar achteren...