Doel bereikt
Ga je de GT86 dagelijks gebruiken, dan zijn er wat zaken waar je rekening mee moet houden. Zo is daar de lage zitpositie. Okay, instappen is Lotus Elise-achtig tafereel, maar je moet wel serieus diep door de knieën. Dan de demping, die is best stevig. Verkeersdrempels zijn goed te doen, het is meer dat hij op onregelmatig wegdek wat kan stuiteren. Wanneer je 'op tempo' door een bocht met dwarsrichels gaat, wees er dan op bedacht dat hij een stapje opzij kan zetten. Over stapjes opzij gesproken: in de regen ligt dat altijd op de loer en lijkt het soms makkelijker om te driften dan om niet te driften. Goed, dit is allemaal inherent aan het fenomeen sportwagen. Je kunt er prima elke dag mee rijden, zolang je maar niet te nonchalant rijdt komt het wel goed.
Na een weekje rijden in de GT86 kunnen we niets anders dan concluderen dat hij het beslist het wachten waard is geweest. Wát een auto. Qua absolute snelheid troeft de gemiddelde concurrent hem af, maar qua rijbeleving en wegligging hoeft hij weinig auto's voor zich te dulden. Wat misschien nog wel het meest overtuigt is dat alles hetzelfde doel dient, namelijk een zo groot mogelijke glimlach op je gezicht laten verschijnen. Het enige belangrijke item op ons verlanglijstje is wat extra vermogen, want je voelt dat de auto veel meer aankan en ten opzichte van vergelijkbare auto's laat hij daar wat punten liggen. Tot die tijd kunnen we ons echter prima vermaken met de GT86 zoals hij nu is en zijn we Toyota dankbaar voor de overtuigende terugkeer van de sportcoupé.
- Volledig gericht op sportiviteit
- Extreem goede wegligging
- Verbruik valt mee
- Niet écht snel
- Soms wat vermoeiend
- Achterbank nogal nutteloos
