Feestnummer
In het interieur gaat het feest verder met zwart lederen bekleding, rode stiksels en een zwarte hemelbekleding. Chromen randjes en frutsels zijn weliswaar nog steeds talrijk aanwezig, maar wel in veel mindere mate dan in de gewone MINI. Bij een weekendracer zie je liever zwart gelakte details en geen aristocratisch houtmotiefje of chocoladebruine bekleding. Dat soort details zijn leuk voor je vriendin, maar je vrienden op het circuit zul je er niet gauw mee imponeren. Dat doe je wel met de fijn zittende stoelen, het kleine sportstuurtje met dikke rand en de toerenteller voor je neus. Hoewel de stoelen goed geprofileerd zijn missen ze ter hoogte van de schouders steun. De rugleuning is net iets te breed om je goed op je plek te houden in scherpe bochten. Een ander minpuntje is de suicide door van de Clubman aan de rechterzijde. De instap naar de achterbank wordt er mee vergemakkelijkt, tijdens het rijden hoor je ter hoogte van het deurtje echter een onophoudelijk windgeruis. Daartegen kan alleen de audio installatie opboksen.
