Opel Agila 1.2 Enjoy

Speelse vormgeving

Vaak maken fabrikanten zich er makkelijk van af wanneer ze met een nieuwe model van een bestaande auto op de proppen komen. Een paar andere lijntjes, licht gewijzigde koplampen, een opnieuw ontworpen bumper. En dat is het dan. Zo ging het niet bij Opel. De Agila is echt een compleet andere auto. Behalve de naam kunnen we eigenlijk geen overeenkomsten met het vorige model noemen. Zoals gezegd is de Agila samen met Suzuki ontwikkeld en dat wordt meteen duidelijk als je de Suzuki Splash ziet, want behalve het neusje en de achterlichten zijn de auto's identiek. Het is een verstandige tussenweg: de ontwikkelingskosten delen en toch je auto een eigen gezicht geven. Niet vreemd dat we dit tegenwoordig steeds vaker zien.

Met de speelsere vormgeving richt Opel zich meer op de jeugdigere automobilisten. Onze indruk is dat dit aardig lukt; in het nieuwe model zien we over het algemeen jongere mensen rijden dan in het oude model. Ook valt op dat hij vaak in frisse kleuren wordt geleverd. Lichtgroen en lichtblauw zijn populair en je ziet ze regelmatig met een felrode lak, zoals onze testauto. Die opvallende kleuren leiden mooi de aandacht af van een paar uiterlijke tekortkomingen die de Agila helaas toch heeft. Zo sluit de motorkap niet helemaal goed aan op de grille, had het minuscule uitlaatje wat ons betreft beter onder de bumper kunnen worden verstopt en doet het plastic rondom de mislampen wat goedkoop aan.