Renault Clio Estate 100 TCE Dynamique

Fantastische motor

Op en rond het stuurwiel, dat trouwens lekker beetpakt, zit de bediening voor snelheidsregelaar en radio/cd-speler. Het volume is simpel harder en zachter te zetten door middel van flippers, die rechts achter het stuur zitten. Daar weer achter, maar minder praktisch is het zoeken van een radiofrequentie of skippen van cd-nummers, dat gaat via een iel draaiwieltje. Het houdt maar niet op, want daar nog weer achter monteerde Renault twee knopjes voor het switchen tussen radio en cd-speler. En dat is best verwarrend. Ook de snelheidsregelaar laat zich in eerste instantie wat vreemd bedienen. Je moet eerst een schakelaar links van het stuur omzetten. Vervolgens krijg je een melding van activering op het scherm van de boordcomputer en kun je met de knoppen op het stuur je snelheid vastzetten. Een ander minpunt zijn de kleine hendels naast het stuurwiel, waarmee je richting aangeeft, lichten aanzet en ruitenwissers bedient. Die laatste twee punten gaan trouwens automatisch, daar hóef je de schakelaars niet eens voor te gebruiken.

Het sturen gaat erg licht, te licht eigenlijk. Je hoeft maar iets aan het stuur te trekken en de auto reageert direct. Ondanks dat de Clio forse afmetingen kent, heeft hij een kleine draaicirkel en voelt zich ook in de stad als een vis in het water. Onze testauto is voorzien van een heerlijke 100 TCE motor, een 1.2 die honderd pk levert dankzij de turbo, die power geeft op het moment dat je dat nodig hebt. Daardoor is de motor zuinig, maar als je wilt ook lekker fel. Dat blijkt wel uit de prestaties, nul tot honderd in elf seconden en een top van 184. Zelfs bij het rijden van 140 kilometer per uur blijft er genoeg vermogen over om nog te versnellen en ook bij die snelheid is de motor opvallend stil. De Fransen claimen een verbruik van vijf liter op honderd kilometer tijdens een buitenwegrit. Wij reden ruim 850 kilometer in de Fransman – zowel in de stad als op de snelweg – kwamen we tot een gemiddelde van zeven liter op honderd kilometer. In de Fransoos zit een 55-liter tank, waardoor je aardig wat kilometers kunt afleggen zonder aan de pomp te hoeven staan.

Eerder schreven we al dat de Clio bij het sturen heel direct reageert, dat geldt ook voor het remmen. Je hoeft het rempedaal maar iets in te trappen en er gebeurt meteen wat. Gedoseerd remmen gaat dus lastig, iets waar je zeker in het begin aan moet wennen. De Fransman voelt zich in de stad en op de snelweg thuis. Het onderstel geeft voldoende comfort en hij ligt aardig vast op de weg. In de NCAP-test scoorde de Clio vijf sterren en is daarmee zeer veilig. Ook de actieve bochtverlichting is een prettige optie. Bij het sturen naar links of rechts gaat aan die kant een extra lamp aan en vergroot het zicht in de bocht.