Het interieur
De testauto die wij mee hadden was van alle luxe voorzien die te krijgen is op de Vel Satis. De leren stoelen zijn volledig te verstellen door elektrisch knopjes ergens aan de zijkant van de stoel. Het woord ergens wil ik benadrukken want het vergt enige oefening om de knopjes te vinden en daarna ook nog om te ontdekken welke functies alle knopjes hebben. Wat mij betreft heeft Renault dit absoluut niet goed aangepakt. Met alle knopjes en instelmogelijkheden (maar liefst vijf) zou je verwachten dat de stoelen goed zitten. Maar na een tiental kilometers te hebben afgelegd, bespeur ik dat mijn rug zeer begint te doen. Ik vind dit raar, want ik heb bijna nooit last van mijn rug tijdens het autorijden. Desalniettemin is de positie van de bestuurder erg goed. Je hebt voldoende overzicht en je kunt goed bij het stuur en de automaathendel.
Het interieur voelt wat mij betreft wat goedkoop aan. De houten onderdelen in het interieur vind ik enorm goedkoop en plastic-achtig aandoen. Als je hout in het interieur verwerkt doe het dan wel goed. Ook het houten gedeelte in het stuur vind ik meer dan overdreven en heeft geen enkele toegevoegde waarde. Ook de rest van het dashboard vind ik te goedkoop lijken voor een auto in een dergelijke klasse. Ik verwacht bij een luxe auto toch gewoon een mooi en goed dashboard met bijvoorbeeld bediening voor de richtingaanwijzers die apart voor de auto ontworpen en niet standaard zijn voor het hele Renault assortiment. Het delen van dergelijke onderdelen in andere modellen is natuurlijk veel goedkoper, maar dat straalt het wat mij betreft ook uit.
De bediening van de airco en de boordcomputer kon wat mij betreft ook beter. Het lijkt me dat een dergelijk groot bedrijf als Renault ook mensen in dienst heeft die de hele dag niets anders doen dan het gebruiksvriendelijk maken van bedieningen in auto’s. Toch had ik moeite om te ontdekken welk knopje voor welke functie bedoeld was en heb ik vaak de verkeerde knopjes ingedrukt. Nu kan je gaan twijfelen aan mijn kunde, maar ik ben geen vrouw en al zeker niet blond. Ik wil me zelf geen ervaringsdeskundige noemen op het gebied van bediening in auto’s, maar enige ervaring heb ik zeker wel. Kortom hier schiet de Vel Satis wederom tekort.
Qua uiterlijk heeft Renault het wel goed voor elkaar, want het oogt toch heel aardig. Nee niet geweldig, maar ik denk dat het model daar te oud voor is om een state-of-the-art dashboard neer te zetten.
Ik denk dat ik de conclusie mag trekken dat Renault tekort schiet met het interieur van de Vel Satis. Bij een auto in het hogere segment verwacht je een interieur dat op alle onderdelen ook in het hogere segment past en dit is bij de Vel Satis zeker niet het geval.