Jeep Commander 3.0 CRD Limited

Het interieur

Als je plaats hebt genomen achter het stuur van de Commander, krijg je haast direct het gevoel wat de auto aan de buitenkant uitstraalt: ‘Wie doet mij wat?’. Je zit als een vorst op de lederen stoelen in de kleur ‘Light Graystone’ met ingezette stukken in de kleur ‘Dark Khaki’. De stoelen zijn prima te verstellen met behulp van de elektrische bediening die zich aan de zijkant van beide voorstoelen bevindt. Ook de lendensteunen zijn instelbaar. Om de positie voor het rijden helemaal optimaal te maken, is het uiteraard ook mogelijk om het stuur in hoogte te verstellen, maar zelfs om de pedalen naar voren en achter te verstellen. Het moet dus welhaast voor iedereen mogelijk zijn om een prettige positie te vinden. Ook op de bank achter de voorstoelen kun je prima zitten, al zou je kunnen zeggen dat je relatief weinig ruimte hebt vergeleken met de grootte van de auto, al is dat een beetje spijkers op laag water zoeken. Reden hiervoor is natuurlijk om ook de op te trekken derde zitrij nog van de nodige ruimte te voorzien. De instap naar de derde zitrij is, zoals vaak bij andere auto’s ook voor die rang geldt, wat moeilijk te bereiken. Je zult door het neerklappen van een deel van de achterbank naar de achterste rij moeten ‘kruipen’. Bij maximaal 5 inzittenden kun je deze zitrij plat laten liggen, om zo een zeer respectabele opbergcapaciteit van 1028 liter te hebben. Met alle stoelen in functie is dit slechts 212 liter. Keerzijde is dat je met zowel de 2e als 3e zitrij plat je zelfs 1940 liter opbergruimte achterin hebt.

Het nadeel van de opstaande zitrijen is helaas het zicht naar achteren. De hoofdsteun van de middelste positie op de 2e zitrij zit precies in het zicht van de binnenspiegel. Deze hoofdsteun moet ongetwijfeld omgeklapt kunnen worden, dat konden zijn beide buren namelijk ook, maar het was nog niet zomaar gedaan. Gelukkig compenseren de grote buitenspiegels het beperktere zicht, want daarmee is het goed navigeren bij bijvoorbeeld achteruit rijden. En daarbij wordt je nog geholpen door een parkeerhulp die zich tevens aan de voorzijde van de auto bevindt. Geen overbodige luxe bij een dergelijk grote auto.

Het dashboard bevat dezelfde rechtlijnige karakteristieken als de buitenkant en wederom afgewerkt met imbusjes. De gebruikte materialen zoals het 2-kleurige kunststof en het notenhout op de middenconsole zijn op zich prima, al zou je ze relatief gezien in verhouding met de prijs bijna 70.000 euro toch wel licht ondermaats mogen noemen. Natuurlijk is dit een auto waarbij het knuffelgehalte van het dashboard er al helemaal niet toe doet, maar aan de andere kant schept een dergelijke prijs toch bepaalde verwachtingen.
De klokken zijn duidelijk af te lezen en ook de bediening van de gangbare luxe zoals bijvoorbeeld elektrische ramen en airco gaat allemaal precies zoals je het zou verwachten. Opmerkelijk is overigens wel de 3e aircozone achterin de Commander, zodat je zonder problemen nog eens een ingevroren Neanderthaler achterin kan leggen en koel houden. Ingewikkelder daarentegen is weer de bediening van het navigatie- en audiosysteem. Deze gaat grotendeels via een draaiknopje dat tevens te bedienen is als een soort joystick. Dus probeer niet al rijdend de letters van je bestemming te selecteren, want als je draaiend bezig bent en door een kuil rijdt, zit je selectievierkantje weer op een heel andere plek dan de bedoeling was. Daarnaast is dit knopje in te drukken en zou je verwachten dat dit je keuze bevestigd, maar hiervoor moet je weer het aparte enter-knopje onder de draaiknop hebben. Het knopje wat je overigens altijd om te beginnen al moet intoetsen om de bemoeizuchtige waarschuwingen van het Amerikaanse systeem te accorderen.